Ewangelia Łukasza, 5
17. Pewnego dnia, gdy nauczał, siedzieli przy tym faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i Jerozolimy. A była w Nim moc Pańska, że mógł uzdrawiać.
17. Pewnego dnia, gdy nauczał, siedzieli przy tym faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i Jerozolimy. A była w Nim moc Pańska, że mógł uzdrawiać.
Rozdział 5 Łukasza zaczyna się od cudownego połowów wykonanych przez Jezusa, co przyciąga uwagę uczniów i prowadzi ich do podążania za Nim. Następnie Jezus uzdrawia trędowatego i paralitycznego i wzywa Leviego (znanego również jako Mateusza), aby podążać za nim, co powoduje kontrowersje wśród faryzeuszy. Wreszcie Jezus porównuje swoje przesłanie z potrzebą włożenia nowego wina w nowe zapachy, co wskazuje, że jego głoszenie nie można zrozumieć przez starożytne tradycje.
Przysłów 28:13: „Które obejmuje twoje przestępstwa, nigdy się nie powiadomi, ale to, co wyznaje ich i osiągnie miłosierdzie”. Werset ten podkreśla znaczenie spowiedzi i pokuty, coś, co ilustruje w historii paraliżu uzdrowionego przez Jezusa w Łukasza 5:17-26.
Izajasza 43:25: „Ja, ja, jestem tym, co usuwam wasze przestępstwa ze względu na mnie i wasze grzechy, których nie pamiętam”. Ten werset podkreśla przebaczenie oferowane przez Boga, które pokazano w uzdrowieniu trędowatego w Łukasza 5:12-16.
Mateusza 9:12: „A Jezus, słysząc to, odpowiedział, zdrowie nie potrzebują lekarza, ale chorzy”. Ten werset pokazuje postawę Jezusa, by zbliżyć się do grzeszników i chorych, co ilustruje jego wybór, aby nazwać Levi, publicanem, aby być jednym z jego uczniów w Łukasza 5:27-32.
Mark 2:22: „I nikt nie składa nowego wina w starych wina; w przeciwnym razie wino złamie szanse i zarówno wino, jak i ODRE są utracone; ale nowe wino leży w nowych skrzydłach”. Werset ten jest podobny do metafory używanej przez Jezusa w Łukaszu 5:37-39 w celu wyjaśnienia, że jego przesłanie nie może być ograniczone przez starożytne tradycje.
Łukasza 15:7: „Mówię wam, że grzesznik będzie większa radość, który żałuje niż za dziewięćdziesiąt dziewięć prawych, którzy nie potrzebują pokuty”. Werset ten pokazuje znaczenie, jakie Jezus przywiązuje się do pokuty i zbawienia grzeszników, które są zilustrowane w jego interakcji z Levi w Łukasza 5:27-32.
“O amor sem temor torna-se presunção.” São Padre Pio de Pietrelcina
