1 Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa.
2 Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.
3 A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: Nie mają już wina.
4 Jezus Jej odpowiedział: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?
5 Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie.
6 Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.
7 Rzekł do nich Jezus: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi.
8 Potem do nich powiedział: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu! Oni zaś zanieśli.
9 A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego
10 i powiedział do niego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory.
11 Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
12 Następnie On, Jego Matka, bracia i uczniowie Jego udali się do Kafarnaum, gdzie pozostali kilka dni.
13 Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy.
14 W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie.
15 Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał.
16 Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!
17 Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie.
18 W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?
19 Jezus dał im taką odpowiedź: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo.
20 Powiedzieli do Niego Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?
21 On zaś mówił o świątyni swego ciała.
22 Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
23 Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił.
24 Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał
25 i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje.
Versículos relacionados com Ewangelia Jana, 2:
Drugi rozdział Ewangelii Jana donosi o pierwszym publicznym cudu Jezusa, kiedy zamienił wodę w wino w małżeństwo w Kanie. Ten rozdział zawiera również odcinek, w którym Jezus wydaleje kupców świątynnych w Jerozolimie i mówi o swojej śmierci i zmartwychwstaniu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami tego rozdziału:
Łukasza 2:19: „Ale Maryja zachowała te wszystkie rzeczy i odzwierciedlała w swoim sercu”. Ten werset mówi o Maryi, która trzyma w swoim sercu słowa i wydarzenia otaczające narodziny Jezusa. Podobnie wydarzenia z rozdziału 2 Ewangelii Jana pokazują znaczenie refleksji na temat nauk i cudów Jezusa.
Mateusza 21:12: „I Jezus wszedł do świątyni Bożej, wydalił wszystkich, którzy tam sprzedali i kupił, powalił stoły zmieniaczy pieniędzy i krzesła tych, którzy sprzedali gołębie”. Ten werset opisuje scenę podobną do tego, co dzieje się w Jana 2, w której Jezus wydaleje handlowcom świątyni w Jerozolimie. To pokazuje znaczenie, jakie Jezus przyznaje do właściwego kultu Bogu i świętości świątyni.
Marka 10:34: „I wyśmiewają go, będą się na niego pluć, kędą go i zabiją; ale po trzech dniach powstanie”. W tym wersecie Jezus mówi o swojej śmierci i zmartwychwstaniu, ważnym tematowi, który jest zwrócony w Jana 2, kiedy Jezus mówi uczniom, że jeśli świątynia zostanie zniszczona, odbuduje go za trzy dni.
Jan 1:14: „A słowo stało się ciałem i mieszka wśród nas, a my widzieliśmy Jego chwałę, chwałę jako jedynie uwolnionego Ojca, pełen łaski i prawdy”. Ten werset opisuje wcielenie Jezusa, ważny temat w rozdziale 2 Jana, ponieważ jego pierwszy cud publiczny pokazuje jego boską moc.
Hebrajczyków 4:15: „Ponieważ nie mamy arcykapłana, który nie może litować się na nasze słabości, był kuszony we wszystkim na nasze podobieństwo, ale bez grzechu”. Ten werset mówi o tym, jak Jezus doświadczył tych samych pokus i słabości jak istoty ludzkie, ale pozostał bez grzechu. Jest to istotne dla odcinka, w którym Jezus zamienia wodę w wino, co pokazuje, że może zapewnić obfitość bez poddania się ekscesom i pokusom życia.
Luvut: