1 Jego syn Jozafat został w jego miejsce królem i umocnił się przeciwko Izraelowi.
2 Umieścił wojsko we wszystkich warownych miastach Judy i dał zarządców w ziemi judzkiej oraz w miastach Efraima, które zdobył jego ojciec Asa.
3 Pan zaś był z Jozafatem, ponieważ postępował on takimi drogami, jak na początku jego praojciec "Dawid", i za Baalami nie chodził,
4 lecz szukał Boga swoich ojców i postępował zgodnie z Jego przykazaniami. Występków Izraela nie naśladował.
5 Umocnił więc Pan władzę królewską w jego ręku. Wszyscy z Judy oddawali Jozafatowi daninę, tak że posiadał obfite bogactwo i wielką sławę.
6 Serce jego umocniło się na drogach Pańskich, nadal więc usuwał wyżyny i aszery z Judy.
7 W trzecim roku swego panowania posłał swoich dowódców: Ben-Chaila i Obadiasza, Zachariasza, Netaneela i Mikajasza, aby nauczali w miastach judzkich.
8 Z nimi zaś lewitów Szemajasza i Netaniasza, Zebadiasza i Asahela, Szemiramota i Jonatana, Adoniasza, Tobiasza i "Tob-Adoniasza", a z nimi kapłanów Eliszamę i Jorama.
9 Nauczali oni w Judzie, a mieli ze sobą księgę Prawa Pańskiego i obchodzili wszystkie miasta Judy, pouczając lud.
10 A bojaźń Pańska padła na wszystkie królestwa otaczające Judę, wskutek czego nie odważyły się walczyć z Jozafatem.
11 Nawet od Filistynów przynoszono Jozafatowi dary i daniny w srebrze, a Arabowie przyprowadzali mu drobne bydło, siedem tysięcy siedemset baranów i siedem tysięcy siedemset kozłów.
12 I tak doszedł Jozafat do szczytu swej wielkości. Zbudował on w ziemi Judy zamki warowne i miasta spichlerzy.
13 Posiadał on liczną służbę w miastach judzkich i załogę dzielnych wojowników w Jerozolimie.
14 A oto ich spis według ich szczepów. W Judzie tysiącznikami byli: dowódca Adna, a z nim trzysta tysięcy dzielnych wojowników,
15 a przy jego boku dowódca Jochanan, a z nim dwieście osiemdziesiąt tysięcy ludzi,
16 a przy jego boku Amazjasz, syn Zikriego, ochotnik w służbie Pańskiej, a z nim dwieście tysięcy dzielnych wojowników.
17 A z Beniamina dzielny wojownik Eliada, a z nim dwieście tysięcy łuczników i tarczowników.
18 Pod jego rozkazami Jozabad, a z nim sto osiemdziesiąt tysięcy uzbrojonych ludzi.
19 Ci wszyscy służyli królowi oprócz tych, których król rozmieścił w warownych miastach po całej ziemi Judy.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 17:
Rozdział 17 z 2 Kronik mówi o panowaniu Jehoshaphat, który szedł w Bogu i wzmocniał Judę duchowo i militarnie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Kronik 17:
2 Kroniki 16:9a: „Bo wobec Pana, jego oczy przechodzą na ziemię, aby okazać się silnym tym, których serce jest dla niego idealne ...” Rozdział 17 z 2 Kroniki podkreśla wierność Jehoshaphat w śledzeniu Drogi Boga i ten werset podkreśla znaczenie posiadania doskonałego serca dla Boga.
Joshua 1:8: „Nie odejmij od ust, książka tego prawa, ale medytuj o nim dzień i noc, aby mógł zachować ostrożność według wszystkiego, co w nim zapisało; bo wtedy uczynisz swój sposób prosper i odnieść sukces ”. Jehoshaphat wzmocnił Judę duchowo, zachęcając ludzi do medytacji nad prawem Bożego i do robienia wszystkiego, co w nim jest napisane. Ten werset Joshui podkreśla znaczenie medytacji nad Słowem Bożym i posłuszeństwa Jego przykazań.
Psalm 1:1-3: „Błogosławiony jest człowiek, który nie chodzi w radzie niegodziwych, ani nie trzyma się w drodze do grzeszników, ani nie spoczywa na kierownicy szyderców. Zanim będzie miał przyjemność z prawa Pan i w jego prawie medytuje dzień i noc. Będzie bo jak drzewo posadzone przez strumienie wody, które nosi jego owoc w swoim sezonie i którego liście nie spadają; i wszystko, co będzie się rozwijać. ” Ten Psalm podkreśla znaczenie nie przestrzegania rady niegodziwych i medytowania prawa Pana Dzień i nocy, aby wszystko, co zostało zrobione, zakończyło się powodzeniem. Odnosi się to do panowania Jehoshaphata, które wzmocniło Judę duchowo poprzez prawo Boga.
2 Kroniki 20:12b: „Albowiem w nas nie ma siły przed tym wielkim tłumem, który pojawia się przeciwko nam, i nie wiemy, co zrobimy; ale nasze oczy są wamo”. Werset ten odnosi się do modlitwy Jehoshaphat, gdy Juda była zagrożona przez dużą mnóstwo wrogów. Przyznał, że nie ma siły walki samotnie, ale zaufał Bogu. To pokazuje pewność siebie, jaką Jehoshaphat miał w Bogu, co wzmocniło Judę nie tylko duchowo, ale także militarnie.
Psalm 121:2: „Moja pomoc pochodzi od Pana, który stworzył niebo i ziemię”. Ten psalm podkreśla zaufanie do Pana jako źródła pomocy i ochrony. Jehoshaphat powierzył również Bogu jako swoje źródło pomocy i wzmocnienia, pokazując, że jego pewność siebie była nie tylko własnymi umiejętnościami lub w armii Judy.
Luvut: