1. La suerte que tocó a la tribu de los hijos de Judá conforme a sus clanes cayó hacia la frontera de Edom, desde el desierto de Sin hacia el mediodía hasta Cadés en el extremo sur.

1. Sors tribus filiorum Iudae per cognationes suas ista fuit: usque ad terminum Edom, ad desertum Sin contra Nageb, usque ad extremam partem australis plagae.

2. Su límite meridional partía del extremo del mar de la Sal, desde la lengua que da hacia el sur;

2. Terminus eius meridionalis a summitate maris Salsissimi et a lingua eius, quae respicit meridiem.

3. luego se dirigía por el sur de la subida de los Escorpiones, pasaba hacia Sin y subía por el sur de Cadés Barnea; pasando por Jesrón, subía hacia Adar y volvía a Carcá;

3. Egrediturque contra ascensum Acrabbim et pertransit in Sin ascenditque in meridie Cadesbarne et pervenit in Esron ascendens ad Addar et vertitur in Carca;

4. pasaba por Asmón, iba hacia el torrente de Egipto y venía a salir al mar. Esa será vuestra frontera por el sur.

4. atque inde pertransiens in Asemona pervenit ad torrentem Aegypti; eruntque exitus eius ad mare Magnum: hic erit vobis finis meridianae plagae.

5. Al oriente el límite era el mar de la Sal hasta la desembocadura del Jordán. La frontera por el lado norte partía de la lengua de mar que hay en la desembocadura del Jordán.

5. Ab oriente vero terminus erit mare Salsissimum usque ad extrema Iordanis. Terminus aquilonis a lingua maris et ab extremis Iordanis

6. El límite subía a Bet Joglá, pasaba al norte de Bet Haarabá y subía hasta la Peña de Boján, hijo de Rubén.

6. ascendit in Bethagla et transit ab aquilone Betharaba ascendens ad lapidem Boen filii Ruben

7. El límite subía desde el valle de Akor hasta Debir y volvía al norte hacia el círculo de piedras que hay enfrente de la subida de Adummim, que está al sur del Torrente. El límite pasaba hacia las aguas de En Semes y venía a salir a En Roguel.

7. et ascendens ad Dabir de valle Achor et contra aquilonem vergens ad Galiloth (hi sunt circuli), qui sunt ex adverso ascensionis Adommim, quae est ab australi parte torrentis, transit ad aquas, quae vocantur fons Solis, et erunt exitus eius ad fontem Rogel.

8. Subía después por el valle de Ben Hinnom, por el sur, al Hombro del Jebuseo, es decir, Jerusalén; subía el límite por el oeste a la cima del monte que hay frente al valle de Hinnom, al extremo norte del valle de los Refaím.

8. Ascenditque per convallem Benennom ex latere Iebusaei ad meridiem — haec est Ierusalem — et inde se erigens ad verticem montis, qui est contra vallem Ennom ad occidentem in extrema parte vallis Raphaim contra aquilonem;

9. El límite torcía de la cumbre del monte hacia la fuente de agua de Neftoaj y seguía hacia las ciudades del monte Efrón para torcer en dirección a Baalá, o sea, Quiryat Yearim.

9. pertransitque a vertice montis usque ad fontem aquae Nephtoa et pervenit usque ad vicos montis Ephron inclinaturque in Baala, quae est Cariathiarim.

10. De Baalá, el límite doblaba por el oeste hacia el monte Seír y, pasando por la vertiente norte del monte Yearim, o sea Kesalón, bajaba a Bet Semes, pasaba a Timná,

10. Et vergit de Baala contra occidentem usque ad montem Seir transitque iuxta latus montis Iarim ad aquilonem — id est Cheslon — et descendit in Bethsames transitque in Thamna

11. iba hacia el lado norte de Ecrón, doblaba hacia Sikkarón, pasaba por el monte de Baalá, salía por Yabneel. La frontera terminaba en el mar.

11. et pervenit ad latus septentrionale Accaron inclinaturque in Sechron et transit montem Baala pervenitque in Iebneel et finitur mari. Terminus occidentalis est mare Magnum.

12. El límite occidental era el mar Grande. Este era el límite que rodeaba el territorio de los hijos de Judá por clanes.

12. Hi sunt termini filiorum Iudae per circuitum in cognationibus suis.

13. A Caleb, hijo de Yefunné, se le dio una parte entre los hijos de Judá, según la orden de Yahveh a Josué: Quiryat Arbá, la ciudad del padre de Anaq, que es Hebrón.

13. Chaleb vero filio Iephonne dedit partem in medio filiorum Iudae, sicut praeceperat Dominus Iosue: Cariatharbe (id est civitas Arbe), patris Enac, ipsa est Hebron.

14. Caleb echó de allí a los tres hijos de Anaq: Sesay, Ajimán y Talmay, descendientes de Anaq.

14. Delevitque ex ea Chaleb tres filios Enac: Sesai et Ahiman et Tholmai de stirpe Enac.

15. De allí se dirigió hacia los habitantes de Debir, que antiguamente se llamaba Quiryat Séfer.

15. Atque inde conscendens venit ad habitatores Dabir, quae prius vocabatur Cariathsepher (id est civitas Litterarum).

16. Entonces dijo Caleb: «Al que derrote a Quiryat Séfer y la tome, le daré mi hija Aksá por mujer.»

16. Dixitque Chaleb: “Qui percusserit Cariathsepher et ceperit eam, dabo illi Axam filiam meam uxorem”.

17. El que la tomó fue Otniel, hijo de Quenaz, hermano de Caleb, y éste le dio su hija Aksá por mujer.

17. Cepitque eam Othoniel filius Cenez frater Chaleb, deditque ei Axam filiam suam uxorem.

18. Cuando iba a casa de su marido, éste le incitó a que pidiera a su padre un campo; ella se apeó del asno y Caleb le preguntó: «¿Qué quieres?»

18. Quae cum veniret, suasit viro suo, ut peteret a patre suo agrum; descenditque de asino. Cui Chaleb: “Quid habes?”, inquit.

19. Ella respondió: «Hazme un regalo; ya que me has dado el desierto de Négueb, dame fuentes de agua.» Y él le dio las fuentes de arriba y las fuentes de abajo.

19. At illa respondit: “Da mihi benedictionem. Terram Nageb arentem dedisti mihi; iunge et irriguam”. Dedit itaque ei Chaleb irriguum superius et inferius.

20. Esta fue la heredad de la tribu de los hijos de Judá por clanes.

20. Haec est possessio tribus filiorum Iudae per cognationes suas.

21. Ciudades fronterizas de la tribu de los hijos de Judá, hacia la frontera de Edom en el Négueb: Cabseel, Eder, Yagur,

21. Erantque civitates ab extremis partibus filiorum Iudae iuxta terminos Edom in Nageb: Cabseel et Eder et Iagur

22. Quiná, Dimón, Adadá,

22. et Cina et Dimona et Adada

23. Quedes, Jasor Yitnam,

23. et Cades et Asor et Iethnan,

24. Zif, Télem, Bealot,

24. Ziph et Telem et Baloth

25. Jasor Jadattá, Queriyyot Jesrón (que es Jasor),

25. et Asorhadatta et Carioth, Esron — haec est Asor —

26. Amam, Semá, Moladá,

26. Amam et Sama et Molada

27. Jasar Gaddá, Jesmón, Bet Pélet,

27. et Asargadda et Hasemon et Bethphelet

28. Jasar Sual, Berseba y sus filiales,

28. et Asarsual et Bersabee et Baziothia,

29. Baalá, Iyyim, Esem,

29. Baala et Iim et Esem

30. Eltolad, Kesil, Jormá,

30. et Eltholad et Cesil et Horma

31. Siquelag, Madmanná, Sansanná,

31. et Siceleg et Madmena et Sensenna

32. Lebaot, Siljim, Ayin y Rimmón. En total veintinueve ciudades con sus aldeas.

32. et Lebaoth et Selim et Enremmon: omnes civitates viginti novem et villae earum.

33. En la Tierra Baja: Estaol, Sorá, Asná,

33. In campestribus vero: Esthaol et Saraa et Asena

34. Zanoaj, En Gannim, Tappuaj, Enam,

34. et Zanoa et Engannim, Thapphua et Enaim,

35. Yarmut, Adullam, Sokó, Azecá,

35. Ierimoth et Odollam, Socho et Azeca

36. Saaráyim, Aditáyim, Hag Guederá, Guederotáyim: catorce ciudades con sus aldeas.

36. et Saarim et Adithaim et Gedera et Gederothaim: urbes quattuordecim et villae earum.

37. Senán, Jadasá, Migdal Gad,

37. Sanan et Hadasa et Magdalgad

38. Dilán, Ham Mispé, Yoqteel,

38. et Delean et Maspha et Iecethel,

39. Lakís, Boscat, Eglón,

39. Lachis et Bascath et Eglon

40. Kabbón, Lajmás, Kitlís,

40. et Chebbon et Lehemas et Cethlis

41. Guederot, Bet Dagón, Naamá, Maquedá: dieciséis ciudades con sus aldeas.

41. et Gederoth, Bethdagon et Naama et Maceda: civitates sedecim et villae earum.

42. Libná, Eter, Asán,

42. Lobna et Ether et Asan

43. Iftaj, Asná, Nesib,

43. et Iephtha et Esna et Nesib

44. Queilá, Akzib, Maresá: nueve ciudades con sus aldeas.

44. et Ceila et Achzib et Maresa: civitates novem et villae earum.

45. Ecrón con sus filiales y aldeas.

45. Accaron cum filiabus et villulis suis;

46. De Ecrón hasta el mar, todo lo que está al lado de Asdod con sus aldeas.

46. ab Accaron usque ad mare: omnia, quae sunt ad latus Azoti, et viculos eorum,

47. Asdod con sus filiales y aldeas, Gaza con sus filiales y aldeas hasta el Torrente de Egipto, limitando con el mar Grande.

47. Azotus cum filiabus et villulis suis, Gaza cum filiabus et villulis suis usque ad torrentem Aegypti, et mare Magnum terminus.

48. En la montaña: Samir, Yattir, Sokó,

48. Et in monte: Samir et Iether et Socho

49. Danná, Quiryat, Sanná, que es Debir,

49. et Danna et Cariathsenna — haec est Dabir —

50. Anab, Estemoa, Anim,

50. et Anab et Esthemo et Anim

51. Gosen, Jolón, Guiló: once ciudades y sus aldeas.

51. et Gosen et Helon et Gilo: civitates undecim et villae earum.

52. Arab, Dumá, Esan,

52. Arab et Duma et Esaan

53. Yanum, Bet Tappuaj, Afeqá,

53. et Ianum et Beththapphua et Apheca

54. Jumtá, Quiryat Arbá, que es Hebrón, Sior: nueve ciudades y sus aldeas.

54. et Ammatha et Cariatharbe — haec est Hebron — et Sior: civitates novem et villae earum.

55. Maón, Carmelo, Zif, Yuttá,

55. Maon et Carmel et Ziph et Iutta

56. Yizreel, Yoqdeam, Zanoaj,

56. et Iezrahel et Iucadam et Zanoa,

57. Haqcayim, Guibeá y Timná: diez ciudades con sus aldeas.

57. Accain, Gabaa et Thamna: civitates decem et villae earum.

58. Jaljul, Bet Sur, Guedor,

58. Halhul, Bethsur et Gedor

59. Maarat, Bet Anot, Eltecón: seis ciudades con sus aldeas. Técoa, Efratá, que es Belén, Peor, Etam, Culón, Tatam, Sores, Karem, Gallim, Béter, Manaj: once ciudades con sus aldeas.

59. et Mareth et Bethanoth et Eltecon: civitates sex et villae earum. Thecue et Ephratha — haec est Bethlehem — et Phegor et Etam et Culon et Tatam et Sores et Carem et Gallim et Bether et Manahath: civitates undecim et villae earum.

60. Quiryat Baal, que es Quiryat Yearim, y Harabbá: dos ciudades con sus aldeas.

60. Cariathbaal — haec est Cariathiarim (urbs Silvarum) — et Arebba: civitates duae et villae earum.

61. En el desierto: Bet Haarabá, Middin, Sekaká,

61. In deserto: Betharaba, Meddin et Sachacha

62. Nibsán, la ciudad de la Sal y Engadí: seis ciudades con sus aldeas.

62. et Nebsan et civitas Salis et Engaddi: civitates sex et villae earum.

63. Pero los hijos de Judá no pudieron echar a los jebuseos que ocupaban Jerusalén. Por eso los jebuseos siguen habitando en Jerusalén junto a los hijos de Judá hasta el día de hoy.

63. Iebusaeum autem habitatorem Ierusalem non potuerunt filii Iudae delere; habitavitque Iebusaeus cum filiis Iudae in Ierusalem usque in praesentem diem.





“Não queremos aceitar o fato de que o sofrimento é necessário para nossa alma e de que a cruz deve ser o nosso pão cotidiano. Assim como o corpo precisa ser nutrido, também a alma precisa da cruz, dia a dia, para purificá-la e desapegá-la das coisas terrenas. Não queremos entender que Deus não quer e não pode salvar-nos nem santificar-nos sem a cruz. Quanto mais Ele chama uma alma a Si, mais a santifica por meio da cruz.” São Padre Pio de Pietrelcina