List do Rzymian, 7
14. Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu.
14. Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu.
Rzymian 7 odnosi się do wewnętrznej walki chrześcijanina między ciałem a duchem. Rozdział podkreśla grzeszną naturę ciała i niezdolność człowieka do osiągnięcia sprawiedliwości dzięki własnej sile. Paweł wyraża własną walkę z grzechem i potrzebę Zbawiciela, aby uwolnił go od niewolnictwa grzechu.
Psalm 51:5: „Oto, w niegodziwości byłem utworzony i w grzechu moja matka mnie wymyśliła”. Ten werset podkreśla grzeszną naturę człowieka od urodzenia i odnosi się do idei przedstawionej w Rzymian 7:18-20, w której Paweł uznaje jego grzeszną naturę.
Rzymian 6:23: „Albowiem pensja grzechu jest śmiercią, ale wolnym darem Bożym jest życie wieczne w Chrystusie Jezusie, naszym Panu”. Ten werset podkreśla potrzebę zbawienia przez wiarę w Jezusa Chrystusa, motyw podkreślany w Rzymian 7:24-25.
Galacjan 5:16-17: „Ale mówię: chodź w duchu i nigdy nie zaspokajam pożądania ciała. Bo ciało pożąda ducha i ducha przeciwko ciału; i są przeciwni sobie nawzajem, więc nie rób tego, co chcesz. ” Werset ten odnosi się do walki między ciałem a duchem zbliżanym do Rzymian 7:14-23.
Rzymian 8:2: „Dla prawa ducha życia w Chrystusie Jezusa uwolniło was z prawa grzechu i śmierci”. Ten werset podkreśla wyzwolenie człowieka z niewolnictwa grzechu przez Jezusa Chrystusa, temat przedstawiony w Rzymian 7:24-25.
1 Jana 1:8-10: „Jeśli powiemy, że nie mamy grzechu, sami oszukujemy siebie, a prawda nie ma w nas. Jeśli wyznajemy nasze grzechy, jest on wierny i po prostu wybaczyć nam grzechy i my Oczyszczając wszelką niesprawiedliwość. Jeśli powiemy, że nie popełniliśmy grzechu, czynimy go kłamcą, a jego słowo nie ma w nas ”. Ten werset podkreśla potrzebę rozpoznania samej grzesznej natury i poszukiwania zbawienia w Jezusie Chrystusie, tematów, które są omawiane w Rzymianach 7:14-25.
“Tente percorrer com toda a simplicidade o caminho de Nosso Senhor e não se aflija inutilmente.” São Padre Pio de Pietrelcina
