Biblia Católica
 

Księga Liczb, 7

31. Jego dar ofiarny stanowiły: misa srebrna wagi stu trzydziestu syklów, czara srebrna wagi siedemdziesięciu syklów - według wagi przybytku - obydwie napełnione najczystszą mąką zaprawioną oliwą na ofiarę pokarmową,

Versos relacionados con Księga Liczb, 7:

Rozdział 7 liczb dotyczy poświęcenia ołtarza tabernakulum przez przywódców plemion Izraela. Każdy przywódca przedstawia oferty i ofiary, aby poświęcić ołtarz i wyrazić swoje oddanie Bogu. Wersety związane z tematami tego rozdziału to:

Wyjście 29:37 - „Siedem dni będziesz pokutować o ołtarz, a ty uświęcisz go, a ołtarz będzie najbardziej święty; wszystko, co dotyka ołtarza, będzie święte”. Ten werset mówi o znaczeniu uświęcenia ołtarza, który jest głównym tematem rozdziału 7 liczb.

Kapłańska 9:22-24 - „Aaron podniósł ludu ręce i pobłogosławił go. Po zaoferowaniu oferty grzechu, Holokaustu i oferty komunii upadł. Mojżesz i Aaron weszli do namiotu spotkania. Kiedy oni oni kiedy Pozostawili, pobłogosławili ludzi, a chwała Pana wydawała się wszystkim ludziom ”. Ten werset mówi o ceremonii poświęcenia Tabernakulum w ogóle, która jest podobna do poświęcenia ołtarza opisanego w liczbach 7.

Psalm 51:17 - „Ofiary przyjemne dla Boga są złamanym duchem; serce składa się i skruszone, nie gardzisz Go, Boże”. Ten werset mówi o znaczeniu postawy serca w odniesieniu do poświęceń, co jest ważnym tematem w liczbach 7.

Hebrajczyków 13:15 - „Przez Jezusa, zatem ofiarujmy Bogu ofiarę uwielbienia, która jest wynikiem ust, które wyznają Jego imię”. Ten werset mówi o tym, w jaki sposób w Nowym Testamencie ofiara uwielbienia zastąpiła ofiary zwierząt jako formę kultu Boga.

Rzymian 12:1 - „Modlę się, bracia, za współczucie Boga, przedstawienie waszego ciała jako żywej ofiary, świętej i przyjemnej Bogu, który jest waszym racjonalnym kultem”. Ten werset mówi o tym, jak życie chrześcijańskie musi być żywą i ciągłą ofertą kultu Bogu, która jest tematem związanym z poświęceniem ołtarza w liczbach 7.





“Não se desencoraje, pois, se na alma existe o contínuo esforço de melhorar, no final o Senhor a premia fazendo nela florir, de repente, todas as virtudes como num jardim florido.” São Padre Pio de Pietrelcina