Ewangelia Łukasza, 14
2. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę.
2. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę.
Rozdział 14 Łukasza zaczyna się od Jezusa uzdrawiającego człowieka w sobotę i kłóci się z faryzeami o to, co mogło zrobić w tym dniu. Następnie opowiada przypowieść o człowieku, który daje duży bankiet i zaprasza wielu ludzi, ale wielu z nich przeprasza i nie uczestniczy. Jezus uczy o pokorze i hojności, a kończy wymaganiami i kosztami podążania za nim.
Mateusza 22:2-3: „Królestwo niebieskie jest jak król, który przygotował bankiet ślubny dla swojego syna. Wysłał swoich sług do tych, którzy zostali zaproszeni na bankiet, ale odmówili odejścia”. Ten werset jest podobny do przypowieści Jezusa w Łukaszu 14, gdzie człowiek daje wielką ucztę i zaprasza wielu ludzi, ale wielu z nich przeprasza i nie bierze udziału.
Przysłów 25:6-7: „Nie wywyższaj się w obecności króla, ani nie domagaj się miejsca wśród wielkich; lepiej jest być zaproszonym:„ Podejdź głośno ”, niż zdegradować w obecności księcia . " Werset ten jest związany z nauczaniem Jezusa o pokorze w przypowieści o wielkim bankiecie w Łukaszu 14, gdzie stwierdza, że „wszystkie te wywyższenia zostaną upokorzone, a ktokolwiek sam się wyłoni, zostanie wywyższony”.
Łukasza 14:11: „Dla wszystkich, którzy się wywyższa, zostaną upokorzeni, a ktokolwiek sam się uświadomi, będzie wywyższony”. Werset ten podsumowuje nauczanie Jezusa o pokorze w Łukaszu 14, gdzie uczy, że ci, którzy sami wywyższają, zostaną upokorzeni, a ci, którzy sami się pokorą, zostaną wywyższeni.
Łukasza 14:27: „A kto nie nosi swojego krzyża i nie podąża za mną, nie może być moim uczniem”. Ten werset jest związany z nauczaniem Jezusa o kosztach podążania za nim w Łukaszu 14, gdzie stwierdza, że jeśli ktoś chce podążać za nim, musi być gotowy nosić swój krzyż.
Mateusza 10:38: „Ten, kto nie bierze swojego krzyża i nie podąża za mną, nie jest mnie godny”. Ten werset jest również związany z nauczaniem Jezusa o kosztach podążania za nim w Łukaszu 14, gdzie stwierdza, że jeśli ktoś chce za nim podążać, musi być gotów wziąć własny krzyż.
“Deus ama quem segue o caminho da virtude.” São Padre Pio de Pietrelcina
