2 Księga Samuela, 17
19. Potem kobieta wzięła przykrywę, ułożyła ją nad otworem studni, rozsypała na niej ziarno, tak że nic nie zauważono.
19. Potem kobieta wzięła przykrywę, ułożyła ją nad otworem studni, rozsypała na niej ziarno, tak że nic nie zauważono.
2 Samuel 17 opisuje plan Aitofel, aby zaatakować Davida i jego wyznawców podczas ucieczki. Jednak rada Husai, która dołączyła do Davida, zwycięża, a plan Aitofel jest sfrustrowany. Następnie David i jego wyznawcy przechodzą przez rzekę Jordan i przygotowują się do Absalom i jego wyznawców. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Samuela 17:
Psalm 3:6: „Nie będę bać się dziesięciu tysięcy ludzi, którzy postawili się przeciwko mnie i otaczają mnie”. Ten psalm, napisany przez Dawida, wyraża swoje zaufanie do Boga w obliczu zagrożenia reprezentowanego przez Absalom i jego wyznawców, nawet jeśli są wielu.
Psalm 27:1: „Pan jest moim światłem i moim zbawieniem; kogo będę się bać? Czy Pan fortecy mojego życia; kogo będę się bać?” Dawid uznaje ochronę Boga i pomoc w środku przeciwności i spisku Absaloma.
Psalm 41:11: „Dlatego wiem, że mi się podoba, że mój wróg mnie nie triumfuje”. Dawid raduje się pewnością, że Bóg jest po jego stronie i nie pozwoli swoim wrogom triumfować nad nim.
Psalm 55:22: „Rzuć troskę o Pana, a on cię utrzyma; nigdy nie pozwoli, aby sprawiedliwi wstrząsnąć”. David zachęca swoich wyznawców do zaufania Bogu i wystrzeliwania swoich obaw o niego, przekonany, że będzie ich wspierać.
Psalm 62:1-2: „Tylko w Bogu spodziewam się, że moja dusza milczą; przychodzi do mojego zbawienia. Tylko on jest moją skałą i moim zbawieniem; to moja obrona; nie będę bardzo wstrząśnięty”. Ten Psalm wyraża zaufanie Dawida w Boga jako Jego zbawienie i ochronę pośród przeciwności i ataków jego wrogów.
“A mansidão reprime a ira.” São Padre Pio de Pietrelcina