1 List do Koryntian, 5
7. Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha.
7. Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha.
1 Koryntian 5 dotyczy tematu dyscypliny kościelnej, podkreślając znaczenie utrzymania czystości Kościoła i właściwego radzenia sobie z grzechem. Paweł ostrzega wierzących, aby nie tolerowali niemoralności seksualnej w Kościele i podkreśla, że przywódcy muszą wykonywać dyscyplinę, jeśli to konieczne dla dobra Kościoła jako całości.
2 Tesaloniczan 3:6: „Ale rozkazujemy wam, bracia, w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, że odejdziecie od każdego brata, który chodził nieuporządkowany, a nie zgodnie z tradycją, która od nas otrzymała”. Werset ten podkreśla znaczenie utrzymania dyscypliny w Kościele i stwierdza, że ci, którzy trwają grzech, muszą zostać usunięci z komunii.
Galacjan 6:1: „Bracia, jeśli ktoś jest zaskoczony jakimś brakiem, wy, którzy są duchowi, poprawili go duchem łagodności; i bramkarza, aby nie był też kuszony”. Werset ten podkreśla, że dyscyplinę w kościele musi być wykonywana z miłością i miłosierdziem, a przywódcy muszą być czujni przed pokusą.
1 Koryntian 6:9-10: „Czy nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą królestwa Bożego? Nie oszukuj cię: ani debauzaty, ani bałwochwalców, ani cudzołóstwa, ani skuteczni, ani sodomity, ani ani sodomity, ani ani sodomity, ani ani sodomity, ani sodomity, ani sodomity, ani sodomity, ani sodomity, ani sodomity Złodzieje, ani chciwi, ani pijaci, ani wwinkali, ani rabusie odziedziczą królestwo Boże ”. Werset ten podkreśla, że niemoralność seksualna jest poważnym grzechem, który może prowadzić do wykluczenia komunii z Bogiem i Kościołem.
1 Tymoteusza 5:20: „Do tych, którzy grzeszą, upomniają ich w obecności wszystkich, aby inni również mieli się bać”. Ten werset podkreśla znaczenie radzenia sobie z grzechem w sposób publiczny i przejrzysty, aby kościół jako całość mógł uczyć się z błędów jednostek.
Mateusza 18:15-17: „Teraz, jeśli twój brat grzesz przeciwko tobie, idź i ognisz go między tobą a samym; Po drugie, że przez usta dwóch lub trzech świadków każde słowo zostało potwierdzone. A jeśli nie ich słuchanie, powiedz to Kościołowi; a jeśli nie słuchasz Kościoła, uważa go za pogan i publican ”. Ten werset podkreśla znaczenie stopniowego radzenia sobie z SIN, zaczynając od osobistej nagany i w razie potrzeby awansując do dyscypliny publicznej.
“Onde há mais sacrifício, há mais generosidade.” São Padre Pio de Pietrelcina
