1 Księga Kronik, 16
22. Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!
22. Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!
1 Kronicles 16 to rozdział opisujący świętowanie powrotu arki przymierza do Jerozolimy i jej instalację w namiocie, którą przygotował dla niej David. Podczas uroczystości Dawid prowadził kult Bogu i ofiarował ofiary. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w tym rozdziale:
Psalm 96:4: „Albowiem wielki jest Pan i godny uwielbienia o wiele bardziej przerażający niż wszyscy bogowie”. Ten werset mówi o wielkości Boga i Jego wyższości nad wszystkimi innymi bóstwami, które mogą być związane z kultem Boga, które Dawid prowadził w 1 Kronik 16.
Psalm 105:1: „Chwała Pana, przywołaj swoje imię, poinformuj swoje dzieła wśród ludzi”. Ten Psalm mówi o znaczeniu głoszenia dzieł Boga wśród narodów, co jest istotne dla świętowania instalacji Arki Przymierza w 1 Kronik 16.
Psalm 34:1: „Błogosławiam Pana przez cały czas; wasza pochwała będzie stale w moich ustach”. Werset ten mówi o znaczeniu chwalenia Boga we wszystkich okolicznościach, co jest istotne dla kultu, które Dawid prowadził w 1 Kronik 16.
Psalm 136:1: „Chwała Pana, ponieważ jest dobry, ponieważ jego dobroć trwa wiecznie”. Ten psalm jest hymnem pochwały, która kilkakrotnie powtarza zdanie „ponieważ jego życzliwość trwa wiecznie”, które można powiązać z obchodami instalacji Arki Sojuszu w 1 Kronik 16.
Psalm 30:4: „Śpiewajcie Pana, wy, którzy jesteście waszymi świętymi, i podziękuj waszym świętym imię”. Werset ten mówi o znaczeniu podziękowania Bogu i wychwalaniu go za jego dzieła, co jest istotne dla kultu, które Dawid prowadził w 1 Kronik 16.
“Deus não opera prodígios onde não há fé.” São Padre Pio de Pietrelcina
