Ewangelia Marka, 2
1. Gdy po pewnym czasie wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, że jest w domu.
1. et iterum intravit Capharnaum post dies
2. Zebrało się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę.
2. et auditum est quod in domo esset et convenerunt multi ita ut non caperet neque ad januam et loquebatur eis verbum
3. Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech.
3. et venerunt ferentes ad eum paralyticum qui a quattuor portabatur
4. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk.
4. et cum non possent offerre eum illi præ turba nudaverunt tectum ubi erat et patefacientes submiserunt grabattum in quo paralyticus jacebat
5. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy.
5. cum vidisset autem Jesus fidem illorum ait paralytico fili dimittuntur tibi peccata
6. A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich:
6. erant autem illic quidam de scribis sedentes et cogitantes in cordibus suis
7. Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?
7. quid hic sic loquitur blasphemat quis potest dimittere peccata nisi solus Deus
8. Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: Czemu nurtują te myśli w waszych sercach?
8. quo statim cognito Jesus spiritu suo quia sic cogitarent intra se dicit illis quid ista cogitatis in cordibus vestris
9. Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź?
9. quid est facilius dicere paralytico dimittuntur tibi peccata an dicere surge et tolle grabattum tuum et ambula
10. Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka:
10. ut autem sciatis quia potestatem habet Filius hominis in terra dimittendi peccata ait paralytico
11. Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!
11. tibi dico surge tolle grabattum tuum et vade in domum tuam
12. On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego.
12. et statim ille surrexit et sublato grabatto abiit coram omnibus ita ut admirarentur omnes et honorificarent Deum dicentes quia numquam sic vidimus
13. Potem wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał.
13. et egressus est rursus ad mare omnisque turba veniebat ad eum et docebat eos
14. A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim.
14. et cum præteriret vidit Levin Alphei sedentem ad teloneum et ait illi sequere me et surgens secutus est eum
15. Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim.
15. et factum est cum accumberet in domo illius multi publicani et peccatores simul discumbebant cum Jesu et discipulis ejus erant enim multi qui et sequebantur eum
16. Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?
16. et scribæ et Pharisæi videntes quia manducaret cum peccatoribus et publicanis dicebant discipulis ejus quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit magister vester
17. Jezus usłyszał to i rzekł do nich: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.
17. hoc audito Jesus ait illis non necesse habent sani medicum sed qui male habent non enim veni vocare justos sed peccatores
18. Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Niego i pytali: Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?
18. et erant discipuli Johannis et Pharisæi jejunantes et veniunt et dicunt illi cur discipuli Johannis et Pharisæorum jejunant tui autem discipuli non jejunant
19. Jezus im odpowiedział: Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego majką u siebie.
19. et ait illis Jesus numquid possunt filii nuptiarum quamdiu sponsus cum illis est jejunare quanto tempore habent secum sponsum non possunt jejunare
20. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.
20. venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus et tunc jejunabunt in illa die
21. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze /część/ ze starego ubrania i robi się gorsze przedarcie.
21. nemo adsumentum panni rudis adsuit vestimento veteri alioquin aufert supplementum novum a veteri et major scissura fit
22. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki; i wino przepadnie, i bukłaki. Lecz młode wino /należy wlewać/ do nowych bukłaków.
22. et nemo mittit vinum novellum in utres veteres alioquin disrumpet vinum utres et vinum effunditur et utres peribunt sed vinum novum in utres novos mitti debet
23. Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy.
23. et factum est iterum cum sabbatis ambularet per sata et discipuli ejus cœperunt prægredi et vellere spicas
24. Na to faryzeusze rzekli do Niego: Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?
24. Pharisæi autem dicebant ei ecce quid faciunt sabbatis quod non licet
25. On im odpowiedział: Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze?
25. et ait illis numquam legistis quid fecerit David quando necessitatem habuit et esuriit ipse et qui cum eo erant
26. Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom.
26. quomodo introjit in domum Dei sub Abiathar principe sacerdotum et panes propositionis manducavit quos non licet manducare nisi sacerdotibus et dedit eis qui cum eo erant
27. I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.
27. et dicebat eis sabbatum propter hominem factum est et non homo propter sabbatum
28. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu.
28. itaque dominus est Filius hominis etiam sabbati
