Found 34 Results for: gressus
Stultitia gaudium sensu carenti; et vir prudens dirigit gressus suos. (Liber Proverbiorum 15, 21)
Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus eius. (Liber Proverbiorum 16, 9)
Stultitia hominis supplantat gressus eius, et contra Deum fervet animo suo. (Liber Proverbiorum 19, 3)
A Domino diriguntur gressus viri; quis autem hominum intellegere potest viam suam? (Liber Proverbiorum 20, 24)
amictus corporis et risus dentium et gressus hominis enuntiant de illo. (Liber Ecclesiasticus 19, 27)
Conculcabit eam pes, pedes pauperis, gressus egenorum. (Liber Isaiae 26, 6)
“Scio, Domine, quia non est hominis via eius, nec viri est, ut ambulet et dirigat gressus suos. (Liber Ieremiae 10, 23)
Et ego dirigebam gressus Ephraim, portabam eos in brachiis meis, et nescierunt quod curarem eos. (Prophetia Osee 11, 3)
Audivi, et conturbatus est venter meus, ad vocem contremuerunt labia mea. Ingreditur putredo in ossibus meis, et subter me vacillant gressus mei. Conquiescam in die tribulationis, ut ascendat super populum, qui invadit nos. (Prophetia Habacuc 3, 16)
et gressus rectos facite pedibus vestris, ut, quod claudum est, non extorqueatur, magis autem sanetur. (Epistula ad Hebraeos 12, 13)
