Księga Przysłów, 27
1. Nie chwal się dniem jutrzejszym, bo nie wiesz, co dzień ci przyniesie.
2. Niech inny cię chwali - nie twe własne usta, ktoś obcy - nie własne twe wargi.
3. Ciężki jest kamień i piasek nie lekki, gniew głupiego cięższy od obu.
4. Gwałtowny jest gniew, zapalczywość - nieubłagana, a kto się ostoi przed zazdrością?
5. Lepsza jest jawna nagana niż miłość tajona.
6. Razy przyjaciela - [znakiem] wierności, pocałunki wroga - zwodnicze.
7. Kto syty - depcze po miodzie, głodnemu i gorycz jest słodka.
8. Jak ptak, co uciekł z gniazda, tak człowiek, co uciekł z ojczyzny.
9. Olejki, pachnidło - serce radują i dobre słowo przyjaciela, dzięki radzie z duszy.
10. Nie gardź swoim i ojca przyjacielem, a w dniu klęski nie chodź do brata, bo lepszy sąsiad bliski niż brat daleki.
11. Bądź mądry, synu, rozwesel me serce, a tym, co lżą mnie, odpowiem.
12. Rozważny zło widzi i kryje się, nierozważni tam idą i szkodę ponoszą.
13. Zabierz mu suknię, bo ręczy za obcego, za nieznajomych - weź zastaw!
14. Kto rankiem głośno błogosławi bliźniego, policzą mu to za przekleństwo.
15. Rynna ciekąca stale w dzień dżdżysty, podobna do żony swarliwej.
16. Kto chce ją wstrzymać, ten wiatr wstrzymuje lub zbiera oliwę do ręki.
17. Żelazo żelazem się ostrzy, a człowiek urabia charakter bliźniego.
18. Stróż drzewa figowego - spożywa jego owoc, czujny o pana - doznaje szacunku.
19. Oblicze odbija się w wodzie, a w sercu odbija się człowiek.
20. Szeol i zatrata niesyte, niesyte i oczy człowieka.
21. Czym dla srebra - tygiel, dla złota - piec, tym dla człowieka - pochwała.
22. Choć stłuczesz głupiego w moździerzu tłuczkiem - razem z ziarnami - głupota go nie opuści.
23. Troszcz się o potrzeby zwierząt, zwracaj uwagę na trzodę;
24. nie trwa na wieki bogactwo, ani na pokolenia - korona.
25. Wyrosła trawa, pojawia się potraw, zbierze się górskie siano:
26. owce na suknie dla ciebie, a kozły, by za pole zapłacić;
27. dość mleka koziego, byś siebie utrzymał, "utrzymał swój dom" i wyżywił swoje służące.