Księga Hioba, 28
1. Istnieje kopalnia srebra i miejsce, gdzie płuczą złoto.
2. Dobywa się z ziemi żelazo, kamienie na miedź przetapiają,
3. kres się kładzie ciemności, przeszukuje się wszystko dokładnie, kamień i mroki, i zmierzch.
4. Na odludziu kopią chodniki, hen tam, gdzie noga się gubi, zawieszeni kołyszą się samotni.
5. Ziemię, skąd chleb pochodzi, od dna pustoszą jak ogniem,
6. bo kamień i szafir zawiera z ziarnkami złota zmieszany.
7. Drapieżnik nie zna tam ścieżki, nie widzi jej oko sępa;
8. nie dojdzie tam dumne zwierzę, nawet i lew tam nie dotrze.
9. By wyciągnąć ręce po krzemień, do gruntu przewraca się góry,
10. w skale się kuje chodniki, a oko otwarte na wszelką kosztowność;
11. tamuje się źródła rzek, by skarby wydobyć na powierzchnię.
12. A skąd pochodzi mądrość i gdzie jest siedziba wiedzy?
13. Człowiek nie zna tam drogi, nie ma jej w ziemi żyjących.
14. Otchłań mówi: Nie we mnie. Nie u mnie - tak morze dowodzi.
15. Nie daje się za nią złota, zapłaty nie waży się w srebrze,
16. nie płaci się za nią złotem z Ofiru, ni sardoniksem rzadkim, ni szafirem.
17. Złoto i szkło jej nierówne, nie wymienisz jej na złote naczynie;
18. nie liczy się kryształ i koral, perły przewyższa posiadanie mądrości.
19. I topaz z Kusz nie dorówna, najczystsze złoto nie starczy.
20. Skąd więc pochodzi mądrość i gdzie jest siedziba wiedzy?
21. Zakryta dla oczu żyjących, i ptakom powietrznym nieznana.
22. Podziemie i Śmierć oświadczają: Nie doszło tu echo jej sławy.
23. Droga tam Bogu wiadoma, On tylko zna jej siedzibę;
24. On przenika krańce ziemi, bo widzi wszystko, co jest pod niebem;
25. określił potęgę wiatru, ustalił granice wodzie.
26. Gdy wyznaczał prawo deszczowi, a drogę wytyczał piorunom,
27. wtedy ją widział i zmierzył, wtenczas ją zbadał dokładnie.
28. A do człowieka powiedział: Bojaźń Boża - zaiste mądrością, roztropnością zaś - zła unikanie.