1 W czasach, gdy rządzili sędziowie, nastał głód w kraju. Z Betlejem judzkiego wyszedł pewien człowiek ze swoją żoną i swymi dwoma synami, aby osiedlić się w ziemi Moabu.
2 Nazywał się ten człowiek Elimelek, jego żona - Noemi, jego dwaj synowie - Machlon i Kilion. Byli oni Efratejczykami z Betlejem judzkiego. Przybyli na ziemię Moabu i tam zamieszkali.
3 Elimelek, mąż Noemi, zmarł, a Noemi pozostała ze swymi dwoma synami.
4 Oni wzięli sobie za żony Moabitki: jedna nazywała się Orpa, druga nazywała się Rut. Mieszkali tam około dziesięciu lat.
5 Obaj - tak Machlon, jak i Kilion - również zmarli, a kobieta pozostała, przeżywszy obu swych synów i swego męża.
6 Wyruszyła więc Noemi i z nią jej synowe, aby wrócić z ziemi Moabu, ponieważ usłyszała w ziemi Moabu, że Pan nawiedził swój lud, dając mu chleb.
7 Wyszła z tej miejscowości, którą tam zamieszkiwała, obie jej synowe z nią, i wyruszyły w drogę powrotną do ziemi Judy.
8 Powiedziała Noemi do obu swych synowych: Odejdźcie, wróćcie każda do domu swej matki, a Pan niech postępuje z wami według swej dobroci, tak jak wy postępowałyście wobec zmarłych i wobec mnie!
9 Niech Pan sprawi, abyście osiągnęły spokojne miejsce, każda w domu swego męża! Ucałowała je, ale one zaczęły głośno płakać,
10 mówiąc do niej: Nie, my wrócimy z tobą do twego narodu.
11 Noemi powiedziała: Wróćcie, moje córki, czemu idziecie ze mną? Czyż mam jeszcze w swoim łonie synów, którzy mogliby zostać waszymi mężami?
12 Wróćcie, córki moje, odejdźcie, jestem bowiem zbyt stara, aby wyjść za mąż. A jeślibym nawet powiedziała: mam nadzieję, że jeszcze tej nocy będę miała męża i zrodzę synów,
13 to czyż czekałybyście na nich aż dorosną, czyż dla nich wyrzekłybyście się małżeństwa? Nie, moje córki, jestem bowiem jeszcze nieszczęśliwsza od was, gdyż podniosła się przeciw mnie dłoń Pana.
14 Znowu zaczęły głośno płakać. Potem Orpa ucałowała swoją teściową, a Rut pozostała przy niej.
15 Oto twoja szwagierka wróciła do swego narodu i do swego boga - powiedziała Noemi do Rut - wracaj i ty za twą szwagierką.
16 Odpowiedziała Rut: Nie nalegaj na mnie, abym opuściła ciebie i abym odeszła od ciebie, gdyż: gdzie ty pójdziesz, tam ja pójdę, gdzie ty zamieszkasz, tam ja zamieszkam, twój naród będzie moim narodem, a twój Bóg będzie moim Bogiem.
17 Gdzie ty umrzesz, tam ja umrę i tam będę pogrzebana. Niech mi Pan to uczyni i tamto dorzuci, jeśli coś innego niż śmierć oddzieli mnie od ciebie!
18 Noemi widząc, że Rut uporczywie obstaje przy tym, aby iść z nią, przestała mówić do niej o tym.
19 Poszły we dwie, aż doszły do Betlejem. A gdy weszły do Betlejem, zawrzało o nich w całym mieście, a kobiety mówiły: Więc to jest Noemi!
20 Powiedziała do nich: Nie nazywajcie mnie Noemi, ale nazywajcie mnie Mara, bo Wszechmogący napełnił mnie goryczą.
21 Pełna wyszłam, a pustą sprowadził mnie Pan. Czemu nazywacie mnie Noemi, gdy Pan wydał świadectwo przeciw mnie, a Wszechmogący uczynił mnie nieszczęśliwą?
22 Wróciła więc Noemi, a z nią była Rut Moabitka, jej synowa, która przyszła z ziemi Moabu. Przyszły zaś do Betlejem na początku żniw jęczmienia.
Versículos relacionados com Księga Rut, 1:
Rozdział 1 książki Ruth opowiada historię Naomi i jego rodziny, które opuszczają swoją ojczyznę w poszukiwaniu jedzenia i dobrobytu w obcym kraju. Niestety Naomi dostaje wdowę, a jej dwoje dzieci również umiera, pozostawiając ją bez bliskiego krewnego. Stamtąd postanawia wrócić do ojczyzny, ale zachęca swoje córki -w Ruth i Orfa, do pozostania w Moab i znalezieniu nowych mężów. Wybrano następujące pięć wersetów, w kolejności bliskości tematów rozdziału, aby zilustrować temat książki:
Powtórzonego Prawa 10:18-19: „Oddaje sprawiedliwość sierotom i wdowie, kocha obcokrajowca, dając mu chleb i ubrania. Dlatego kochaj obcokrajowców, ponieważ byliście obcokrajowcami w Egipcie”. Ten werset mówi o znaczeniu traktowania obcokrajowców z miłością i współczuciem, który jest istotny dla związku między Naomi, Ruth i Orfą w Moab.
Exodus 22:21-22: „Nie traktuj ani nie uciskać obcokrajowca, ponieważ byliście obcokrajowcami w Egipcie. Nie traktuj wdów ani sierot”. Werset ten koncentruje się na zakazaniu ucisku obcokrajowców, wdów i sierot, podkreślając znaczenie współczucia i sprawiedliwości społecznej.
Kapłańca 19:9-10: „Kiedy zbierasz zbiory waszej ziemi, nie zbierają one do końca uprawy, ani nie zbierają upadłych jagód waszej zbiorów. Nas do biednych i za granicą. Jestem Panem , twój Bóg. " Werset ten zachęca do darowizny żywności dla biednych i obcokrajowców, co jest istotne dla sytuacji, w której spotykają się Ruth i Naomi.
Psalm 146:9: „Pan chroni obcokrajowca i podtrzymuje sierotę i wdowę, ale frustruje plany niegodziwych”. Werset ten kładzie nacisk na boską ochronę obcokrajowców, sierot i wdów, co jest źródłem komfortu dla Naomi w swojej trudnej sytuacji.
Izajasza 54:4-5: „Nie bój się, bo nie będziesz zawstydzony. Nie czuj się upokorzony, ponieważ nie będziesz hańbiony. Zamiast tego zapomnisz wstyd swojej młodości i pamiętasz więcej o swojej dolegliwości, jako opuszczonej i smutnej żony w duchu, żony, która została odrzucona - mówi jego Bóg. „Przez chwilę ją porzuciłem, ale z głębokim współczuciem sprowadzę ją z powrotem”. Ten werset mówi o współczuciu Boga dla tych, którzy cierpią i są odrzucani, co jest istotne dla historii Naomi i jego walki o znalezienie bezpieczeństwa i pocieszenia.
Rozdziały: