Mądrość Syracha, 24
1. Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu.
2. Otwiera swe usta na zgromadzeniu Najwyższego i ukazuje się dumnie przed Jego potęgą:
3. Wyszłam z ust Najwyższego i niby mgła okryłam ziemię.
4. Zamieszkałam na wysokościach, a tron mój na słupie z obłoku.
5. Okrąg nieba sama obeszłam i przechadzałam się po głębi przepaści.
6. Na falach morza, na ziemi całej, w każdym ludzie i narodzie zdobyłam panowanie.
7. Pomiędzy nimi wszystkimi szukałam miejsca, by spocząć - szukałam w czyim dziedzictwie mam się zatrzymać.
8. Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo!
9. Przed wiekami, na samym początku mię stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę.
10. W świętym Przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić świętą służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam.
11. Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza.
12. Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.
13. Wyrosłam jak cedr na Libanie i jak cyprys na górach Hermonu.
14. Wyrosłam jak palma w Engaddi, jak krzewy róży w Jerychu, jak wspaniała oliwka na równinie, wyrosłam w górę jak platan.
15. Wszystko przepoiłam wonnością jak cynamon i aspalat pachnący, i miłą woń wydałam jak mirra wyborna, jak galbanum, onyks, wonna żywica i obłok kadzidła w przybytku.
16. Jak terebint gałęzie swe rozłożyłam, a gałęzie moje - gałęzie chwały i wdzięku.
17. Jak szczep winny wypuściłam pełne krasy latorośle, a kwiat mój wyda owoc sławy i bogactwa. (8p) Jam matka pięknej miłości i bogobojności, i poznania, i nadziei świętej. We mnie wszelka łaska drogi i prawdy. We mnie wszystka nadzieja żywota i cnoty.
19. Przyjdźcie do mnie, którzy mnie pragniecie, nasyćcie się moimi owocami!
20. Pamięć o mnie jest słodsza nad miód, a posiadanie mnie - nad plaster miodu.
21. Którzy mnie spożywają, dalej łaknąć będą, a którzy mnie piją, nadal będą pragnąć.
22. Kto mi jest posłuszny, nie dozna wstydu, a którzy przeze mnie działać będą, nie zbłądzą.
23. Tym wszystkim jest księga przymierza Boga Najwyższego, Prawo, które dał nam Mojżesz, jako dziedzictwo plemionom Jakuba. (4p) Nie przestawajcie być mocni w Panu, przylgnijcie zaś do Niego, aby was umocnił. Pan wszechmocny jest Bogiem jedynym, a poza Nim nie ma Zbawcy. Przyobiecał Dawidowi, słudze swemu, wzbudzić z niego króla bardzo mocnego i na stolicy majestatu siedzącego na wieki.
25. Zalewa ono mądrością jak Piszon i jak Tygrys w dniach nowych płodów;
26. obficie napełnia rozumem jak Eufrat i jak Jordan w czasie żniw;
27. wylewa naukę jak Nil lub Gichon w czasie winobrania.
28. Pierwszy nie skończył go poznawać, podobnie ani ostatni do dna go nie zgłębił,
29. gdyż myśl jego pełniejsza jest niż morze, a rada głębsza niż Wielka Otchłań.
30. Ja zaś jestem jak odnoga rzeki i jak wodociąg, co sprowadza wodę do ogrodu.
31. Powiedziałem: Nawodnię mój ogród i nasycę moją rolę. Oto moja odnoga stała się rzeką, a rzeka moja - morzem.
32. Nadto sprawię, że nauka świecić będzie jak zaranie i ukaże się jak najdalej.
33. Owszem, wyleję naukę jak proroctwo i przekażę ją pokoleniom na wieki.
34. Patrzcie, że nie tylko dla siebie samego się natrudziłem, lecz także i dla tych wszystkich, którzy jej szukają.