1. Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i tak rzekł:

2. Czyż nie dostanie odprawy gaduła, a wymowny człowiek ma słuszność?

3. Czy mężowie zamilkną słysząc brednie, czy szyderstwo nie otrzyma nagany?

4. Rzekłeś: Nauka moja czysta, niewinny jestem w Twych oczach.

5. Lecz gdyby Bóg przemówił i zaczął z tobą rozmawiać,

6. objawił ci tajniki rozumu, gdyż wieloraka to mądrość: poznałbyś, ile Bóg ci zapomniał.

7. Czy dosięgniesz głębin Boga, dotrzesz do granic Wszechmocnego?

8. Wyższe nad niebo. Przenikniesz? Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz?

9. Powierzchnią dłuższe od ziemi i szersze nawet od morza.

10. Gdy przechodzi, nakłada więzy, woła na sąd, kto zabroni?

11. Ludzie podstępni są Mu jawni, widzi zło, bo uważa.

12. Lekkoduch niech się hamuje, a płochy niech wejdzie w siebie.

13. Gdy będziesz miał wierne serce, do Niego wzniesiesz swe ręce,

14. gdy odsuniesz dłonie od występku i nie ścierpisz grzechu w namiocie -

15. to głowę podniesiesz: bez winyś; staniesz się mocnym: bez lęku.

16. Cierpienie twe pójdzie w niepamięć, jak deszcz miniony je wspomnisz.

17. Życie roztoczy swój blask jak południe, mrok się przemieni w poranek.

18. Pełen nadziei, ufności, odpoczniesz bezpiecznie strzeżony.

19. Nikt nie zakłóci spokoju, a wielu ci będzie schlebiało.

20. Lecz oczy występnych osłabną, nie znajdą dla siebie schronienia, ufność ich - wyzionąć ducha.





“Pobres e desafortunadas as almas que se envolvem no turbilhão de preocupações deste mundo. Quanto mais amam o mundo, mais suas paixões crescem, mais queimam de desejos, mais se tornam incapazes de atingir seus objetivos. E vêm, então, as inquietações, as impaciências e terríveis sofrimentos profundos, pois seus corações não palpitam com a caridade e o amor. Rezemos por essas almas desafortunadas e miseráveis, para que Jesus, em Sua infinita misericórdia, possa perdoá-las e conduzi-las a Ele.” São Padre Pio de Pietrelcina