Encontrados 17 resultados para: chlubą

• A gdy przyszli do niej, wszyscy jednomyślnie wysławiali ją i mówili: Tyś wywyższeniem Jeruzalem, tyś chlubą wielką Izraela, tyś wielką dumą naszego narodu. (Księga Judyty 15, 9)

• Koroną starców - synowie synów, a chlubą synów - ojcowie. (Księga Przysłów 17, 6)

• Rozmach jest chlubą młodzieży, ozdobą starców - siwizna. (Księga Przysłów 20, 29)

• Bojaźń Pańska to chwała i chluba, wesele i korona radosnego uniesienia. (Mądrość Syracha 1, 11)

• Czy to bogaty, czy godzien sławy, czy biedny - chlubą ich bojaźń Pana. (Mądrość Syracha 10, 22)

• Wieńcem starców jest wielkie doświadczenie, a chlubą ich bojaźń Pańska. (Mądrość Syracha 25, 6)

• Odbiorą warownię Efraimowi, a królestwo Damaszkowi. Z resztą zaś Aramu stanie się tak, jak z chlubą synów Izraela - wyrocznia Pana Zastępów. (Księga Izajasza 17, 3)

• Albowiem tak powiedział Pan do mnie: Jeszcze jeden rok taki, jak rok najemnika, a skończy się cała chluba Kedaru. (Księga Izajasza 21, 16)

• Chluba Libanu przyjdzie do ciebie: razem cyprysy, wiązy i bukszpan, aby upiększyć moje miejsce święte. I wsławię miejsce, gdzie stoją me nogi. (Księga Izajasza 60, 13)

• Za to, iż byłoś opuszczone, znienawidzone i bez przechodniów, uczynię cię wieczystą chlubą, rozradowaniem wszystkich pokoleń. (Księga Izajasza 60, 15)

• Uzdrów mnie, Panie, bym się stał zdrowym; ratuj mnie, bym doznał ratunku. Ty bowiem jesteś moją chlubą. (Księga Jeremiasza 17, 14)

• Jakże została zdobyta Szeszak i wzięta chluba całej ziemi? Jak się stał przedmiotem zgrozy Babilon wśród narodów? (Księga Jeremiasza 51, 41)