Katolicka Biblia
 

Księga Wyjścia, 34

15. Nie będziesz zawierał przymierzy z mieszkańcami tego kraju, aby, gdy będą uprawiać nierząd z bogami obcymi i składać ofiary bogom swoim, nie zaprosili cię do spożywania z ich ofiary.

Wersety związane z Księga Wyjścia, 34:

Rozdział 34 Exodusa odnosi się do przedłużenia przymierza Bożego z Mojżeszem i dziećmi Izraela po odcinku złotego cielęcia. Rozdział obejmuje ogłoszenie przykazań przymierza, a także instrukcje dotyczące kultu i przestrzegania szabatu. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Wyjści 34:

Powtórzonego Prawa 7:9: „Wiedz zatem, że Pan, Jego Bóg, jest Bogiem; jest wiernym Bogiem, który trzyma przymierze i dobroć dla tysiąca pokoleń tych, którzy kochają i posłuszni Mu w swoich przykazaniach”. Ten werset podkreśla wierność Boga, aby utrzymać swoje przymierze z ludem Izraela, jedno z głównych przesłania w rozdziale 34.

Kapłańca 19:3: „Każdy z was musi mieć szacunek dla twojej matki i ojca i posłuchać moich soboty. Jestem Panem, waszym Bogiem”. Obsługa w Sabbath jest ważnym tematem w Wyjści 34, a ten werset Kapłańskiego wzmacnia znaczenie tego przykazania.

Powtórzonego Prawa 4:23: „Uważaj, aby nie zapomnieć o przymierzu, które Pan, wasz Bóg, zrobił z tobą; nie rób sobie żadnych bożków jak postać mężczyzn lub kobiet”. Rozdział 34 Exodusa zawiera ostrzeżenie przed bałwochwalstwem, a ten werset Powtórzonego Prawa wzmacnia znaczenie przestrzegania tego przykazania.

Psalm 25:10: „Wszystkie drogi Pana są miłością i wiernością tym, którzy wypełniają swoje przykazania i przymierza”. Ten werset podkreśla znaczenie posłuszeństwa dla przykazań Boga, jedno z głównych przesłania Wyjścia 34.

Jeremiasz 31:33: „To jest przymierze, które zrobię ze społecznością Izraela po tamtych czasach”, mówi Pan. „Włoży moje prawo w ich sercu i napiszę je w ich sercach. Będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem”. Ten werset podkreśla znaczenie Boga i posłuszeństwa, a także obietnicę nowego przymierza z ludem Izraela.





“É doce o viver e o penar para trazer benefícios aos irmãos e para tantas almas que, vertiginosamente, desejam se justificar no mal, a despeito do Bem Supremo.” São Padre Pio de Pietrelcina