Księga Przysłów, 9
1. Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem kolumn,
2. nabiła zwierząt, namieszała wina i stół zastawiła.
3. Służące wysłała, by wołały z wyżynnych miejsc miasta:
4. Prostaczek niech do mnie tu przyjdzie. Do tego, komu brak mądrości, mówiła:
5. Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem, pijcie wino, które zmieszałam.
6. Odrzućcie głupotę i żyjcie, chodźcie drogą rozwagi!
7. Kto poucza szydercę, ściąga na siebie wzgardę, strofując nieprawego, sam sobie szkodzi.
8. Nie strofuj szydercy, by cię nie znienawidził, strofuj mądrego, a będzie cię kochał.
9. Ucz mądrego, a stanie się mędrszy, oświeć mądrego, a zwiększy swą wiedzę.
10. Treścią mądrości jest bojaźń Pańska, rozsądkiem - poznanie Świętego.
11. Dzięki mnie twe dni się pomnożą, lata życia będą ci dodane.
12. Pomagasz sobie, gdy jesteś rozumny, a gdyś szydercą, sam na tym ucierpisz.
13. Niewiasta Głupota ciągle się rzuca, Pustota niczego nie pojmie.
14. Przy bramie swego domu usiadła, na tronie, na wyżynach w mieście,
15. by wołać na przechodzących drogą, na tych, co prosto idą swymi ścieżkami.
16. Niech zboczy tu niedoświadczony - odzywa się do tego, komu brak mądrości:
17. Przyjemna jest woda kradziona, chleb wzięty skrycie jest smaczny.
18. Nie myśli się o tym, że tam bawią zmarli, jej zaproszeni - w głębinach Szeolu.