Mądrość Syracha, 48
1. Następnie powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia.
2. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę.
3. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień.
4. Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że tobie jest równy?
5. Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego wywiodłeś go z Szeolu.
6. Ty, który zaprowadziłeś królów na zgubę, zrzucając z łoża okrytych chwałą.
7. Ty, któryś na Synaju otrzymał rozkaz wykonania kary, i na Horebie wyroki pomsty.
8. Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli, i proroka, następcę po sobie.
9. Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie, o koniach ognistych.
10. O tobie napisano, żeś zachowany na czasy stosowne, by uśmierzyć gniew przed pomstą, by zwrócić serce ojca do syna, i pokolenia Jakuba odnowić.
11. Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy.
12. Gdy Eliasza zakrył wir powietrzny, Elizeusz został napełniony jego duchem. Za dni swoich nie lękał się [żadnego] władcy i nikt nie osiągnął nad nim przewagi.
13. Nic nie było zbyt wielkie dla niego i w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało.
14. Za życia czynił cuda i przy śmierci jego działy się rzeczy przedziwne.
15. Mimo to jednak lud się nie nawrócił i nie odstąpił od swoich grzechów. Został przeto uprowadzony daleko od swej ziemi i rozproszony po całym świecie.
16. Ostała się tylko mała Reszta ludu i panujący z domu Dawidowego; jedni z nich czynili to, co było Panu przyjemne, a inni namnożyli grzechów.
17. Ezechiasz obwarował swe miasto, wprowadził wodę do jego środka, wykuł żelazem skałę i pobudował cysterny na wodę.
18. Za jego dni przybył Sennacheryb i posłał rabsaka. Ten podniósł swą rękę przeciw Syjonowi i w pysze swojej się chełpił.
19. Wtedy zadrżały ich serca i ręce i chwyciły ich bóle jak u rodzących.
20. Wzywali Pana miłosiernego, wyciągając do Niego swe ręce, a Święty z nieba wnet ich wysłuchał i wybawił przez Izajasza.
21. Poraził obóz Asyryjczyków: wytracił ich Jego anioł.
22. Albowiem Ezechiasz czynił to, co było miłe Panu, i trzymał się mocno dróg swego przodka, Dawida, a wskazywał je prorok Izajasz, wielki i godny wiary w swoim widzeniu.
23. Za dni swoich cofnął słońce i przedłużył życie królowi.
24. Wielkim duchem ujrzał rzeczy ostateczne i pocieszył strapionych na Syjonie.
25. Objawił to, co miało przyjść, aż do końca wieków, i rzeczy zakryte wprzód, nim się stały.