Katolinen Raamattu
 

2 Księga Kronik, 35

21. Lecz tamten wysłał do niego posłów, aby mu powiedzieli: Cóż jest między mną a tobą, królu judzki? Nie przeciw tobie ciągnę dzisiaj, ale przeciw domowi, z którym jestem w walce. Bóg mi rzekł, abym się pośpieszył. Nie sprzeciwiaj się więc Bogu, który jest ze mną, aby cię nie zniszczył.

Aiheeseen liittyvät säkeet 2 Księga Kronik, 35:

2 Kroniki 35 opowiada o świętowaniu Wielkanocnego Króla Josiaha i Ludu Judy. W rozdziale opisano, w jaki sposób Josiah poinstruował kapłanów, aby przygotowali jagnięciny paschal i realizację ceremonii religijnej. Następnie rozdział informuje o śmierci Josiaha w bitwie z faraonem Neco.

Powtórzonego Prawa 16:1: „Świętuj miesiąc Abibe i trzymaj Wielkanoc do Pana, Boga; bo w miesiącu Abibe Pan Bóg wyciągnął cię z Egiptu w nocy”. Werset ten ustanawia boski porządek świętowania Wielkanocy, podkreślając znaczenie uhonorowania wydarzenia, które oznaczało wyzwolenie hebrajskiego narodu z Egiptu.

Exodus 12:14: „I tego dnia będzie wam pamięci, a będziesz świętować go przez święto Panu; w swoich pokoleniach będziecie go świętować według wiecznego statusu”. W tym wersecie Bóg zobowiązuje się do obchodów Wielkanocy z pokolenia na pokolenie jako ucztę na cześć wyzwolenia narodu hebrajskiego.

Kapłańska 23:5-6: „W pierwszym miesiącu, do czternastu miesiąca, po południu jest Wielkanoc Pana. W piętnastu dniach tego miesiąca jest uczta chleba Pana ázmos Pana ; siedem dni zjesz chleb. " Werset ten ustanawia datę świętowania Wielkanocy i Święto Azimos, które były obserwowane przez Żydów w ramach ich tradycji religijnej.

1 Koryntian 5:7: „Dlatego o oczyszczaniu cię ze starego zakwasu, abyście mogli być nową masą, tak jak jesteś bez drożdży. Dla Chrystusa, nasza Wielkanoc, została przez nas poświęcona”. Werset ten nawiązuje związek między żydowską Wielkanocą a ofiarą Chrystusa na krzyżu, podkreślając znaczenie oczyszczenia i odnowy dla wyznawców Chrystusa.

Jana 19:36: „Zdarzało się to spełnić Pismo Święte, które mówi, że żadna z jego kości nie zostanie złamana”. Ten werset jest odniesieniem do jagnięciny paschal, która była rodzajem ofiary, która symbolizowała odkupienie narodu hebrajskiego. Dzięki poświęceniu Chrystusa obietnica odkupienia jest spełniona.





“O demônio é forte com quem o teme, mas é fraco com quem o despreza.” São Padre Pio de Pietrelcina