1 Księga Królewska, 11
36. Jego zaś synowi dam jedno pokolenie, aby przez to zachować przed sobą ród mego sługi, Dawida, po wszystkie czasy w Jeruzalem, które sobie obrałem, by tam umieścić moje Imię.
36. Jego zaś synowi dam jedno pokolenie, aby przez to zachować przed sobą ród mego sługi, Dawida, po wszystkie czasy w Jeruzalem, które sobie obrałem, by tam umieścić moje Imię.
1 Królowie 11 opisuje apostazję króla Salomona, który nie posłuchał Pana, poślubiając wiele obcych kobiet i pozwalając im wprowadzić bałwochwalstwo w Izraelu. Rozdział mówi także o końcu panowania Salomona i podziałie Królestwa Izraela po jego śmierci. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 1 Kings 11:
Powtórzonego Prawa 17:17: „I nie zabierzesz do ciebie wielu kobiet, aby twoje serce nie odchylić; i nie zgromadzi dużo srebra i dużo złota”. Ten werset pokazuje, jak Salomon nie przestrzegał tego prawa Boga, poślubiając wiele obcych kobiet, które przyniosły bałwochwalstwo Izraelowi.
1 Królowie 11:4: Albowiem udało się, że w czasie, gdy Salomon był stara, jego kobiety wyprzedzały swoje serce, by podążać za innymi bogami; a jego serce nie było doskonałe dla Pana, swego Boga, jako serca Dawida, waszego Ojca ”. Ten werset pokazuje, jak Salomon pozwolił swoim wielu żonom na niego wpłynąć i doprowadził go do nieposłuszeństwa Pana.
1 Królowie 11:9: „A Pan był oburzony przeciwko Salomonowi, ponieważ Jego serce odbiegł od Pana, Boga Izraela, który wydawał mu się dwukrotnie”. Ten werset pokazuje reakcję Boga na apostazję Salomona i to, jak był zły na króla za jego nieposłuszeństwo.
1 Królowie 11:11: „A Pan powiedział do Salomona, bo to było w tobie, że nie zachowaliście mojego przymierza i moich ustaw, że ci wysłałem, z pewnością rozerknę do ciebie to królestwo, i dam to dam do waszego sługi. " Ten werset pokazuje, w jaki sposób Bóg ukarał Salomona przez jego nieposłuszeństwo, dzieląc królestwo Izraela po jego śmierci.
1 Królowie 11:43: „A Salomon spał z rodzicami i został pochowany w mieście Dawida, jego ojca; i Robuam, jego syn, panował na jego miejscu”. Ten werset pokazuje, jak panowanie Salomona dobiegło końca, pozostawiając mieszane dziedzictwo wielkiej mądrości i bogactwa, ale także nieposłuszeństwa i apostazji.
“A mansidão reprime a ira.” São Padre Pio de Pietrelcina
