Found 199 Results for: mane
Qui benedicit proximo suo voce grandi mane consurgens, maledictio reputabitur ei. (Liber Proverbiorum 27, 14)
Vae tibi, terra, cuius rex puer est, et cuius principes mane comedunt. (Liber Ecclesiastes 10, 16)
Mane semina semen tuum, et vespere ne cesset manus tua, quia nescis quid magis prosit, hoc aut illud, et si utrumque simul melius erit. (Liber Ecclesiastes 11, 6)
mane properabimus ad vineas, videbimus; si floruit vinea, si flores aperiuntur, si floruerunt mala punica; ibi dabo tibi amores meos. (Canticum Canticorum 7, 13)
Ne mireris in operibus peccatorum; confide autem in Deo et mane in labore tuo. (Liber Ecclesiasticus 11, 22)
A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. (Liber Ecclesiasticus 18, 26)
somnus sanitatis in homine parco: dormiet usque mane, et anima illius cum ipso delectabitur. (Liber Ecclesiasticus 31, 24)
Dedit in celebrationibus decus et ornavit tempora usque ad consummationem anni, dum laudarent nomen sanctum Domini, et ante mane resonaret sanctuarium. (Liber Ecclesiasticus 47, 12)
Vae, qui consurgunt mane ad ebrietatem sectandam et ad potandum usque ad vesperam, ut vinum inflammet eos! (Liber Isaiae 5, 11)
In ipso die plantationis tuae saepies eas et mane semen tuum florere facies; evanescet messis in die penuriae, et dolor insanabilis erit. (Liber Isaiae 17, 11)
Dixit custos: “Venit mane, sed etiam nox; si quaeritis, quaerite, revertimini, venite”. (Liber Isaiae 21, 12)
Quandocumque pertransierit, tollet vos; quoniam mane diluculo pertransibit, in die et in nocte, et erit tantummodo horrendum intellegere auditum”. (Liber Isaiae 28, 19)
