1 Leniwiec przyrównany będzie do obłoconego kamienia, a każdy zagwiżdże nad jego hańbą.
2 Leniwiec przyrównany będzie do krowiego nawozu, każdy, kto go podniesie, otrząśnie rękę.
3 Hańba dla ojca, jeśli ma syna źle wychowanego, a jeśli córkę, to wstyd mu ona przyniesie.
4 Córka roztropna jest bogactwem dla swego męża, a córka, która wstyd przynosi, zgryzotą dla swego ojca.
5 Nieobyczajna córka zawstydza ojca i męża i przez obydwóch będzie wzgardzona.
6 Jak muzyka w czas smutku, tak nauka w niewłaściwym czasie, natomiast chłosta i upomnienie są zawsze mądre.
9 Uczyć głupiego - to kleić skorupy lub budzić śpiącego z głębokiego snu.
10 Nauczać głupiego - to jakby nauczać drzemiącego, który jeszcze w końcu zapyta: A o co chodzi?
11 Płacz nad zmarłym, stracił bowiem światło, płacz nad głupim, bo rozum zgubił. Ciszej płacz nad zmarłym, bo znalazł odpoczynek, życie zaś głupiego gorsze jest od śmierci.
12 Żałoba po zmarłym trwa siedem dni, po głupim i bezbożnym zaś przez wszystkie dni jego życia.
13 Nie wdawaj się z głupim w długie rozmowy i nie chodź do tego, kto nie ma rozumu. Strzeż się go, byś nie miał przykrości i byś się nie splamił przez zetknięcie z nim. Unikaj go, a znajdziesz wytchnienie i nie doznasz rozgoryczenia z powodu jego nierozumu.
14 Cóż jest cięższego nad ołów? a jak mu na imię? Głupi.
15 Piasek, sól i bryłę żelaza łatwiej unieść, niż znieść człowieka nierozumnego.
16 Jak drewniana belka, wprawiona w budowę, nie rozpadnie się w czasie trzęsienia ziemi, tak serce umocnione dojrzałym zastanowieniem, gdy nadejdzie chwila, nie stchórzy.
17 Serce wsparte na mądrym myśleniu jest jak ozdoba z piasku na murze wygładzonym.
18 Postawione na szczytach gór cienkie tyczki nie oprą się wiatrowi, tak serce zalęknione przez niemądre myśli nie ostoi się wobec byle jakiego strachu.
19 Kto urazi oko, wyciska łzy, kto urazi serce, odkrywa uczucie.
20 Kto rzuca kamieniem na ptaki, wypłasza je, a kto lży przyjaciela, zrywa przyjaźń.
21 Jeślibyś wyciągnął miecz na przyjaciela, nie martw się, jest bowiem droga powrotu;
22 jeślibyś otworzył usta na niego, nie martw się, jest bowiem możność pojednania; wyjąwszy obelgę, wzgardę, wyjawienie tajemnicy i cios zdradliwy - to wszystko oddali każdego przyjaciela.
23 Zachowaj wierność bliźniemu twemu w biedzie, abyś z nim razem wzbogacił się w jego pomyślności. W czasie niepowodzenia trwaj przy nim, abyś, gdy przyjdzie do dziedziczenia, i ty miał w nim udział.
24 Przed ogniem - para w piecu i dym, a przed wylaniem krwi - obelgi.
25 Nie będę się wstydził osłonić przyjaciela i nie będę się przed nim ukrywał;
26 a jeśliby mnie nawet coś złego spotkało z jego przyczyny, to każdy, kto o tym usłyszy, strzec się jego będzie.
27 Któż postawi straż na moich ustach i położy na wargach pieczęć przemyślną, abym nie upadł przez nie, aby nie zgubił mnie mój język?
Versículos relacionados com Mądrość Syracha, 22:
Ecclesiastical 22 omawia temat mądrości i głupoty, a także potrzebę ostrożności wśród powiedzianych słów. Rozdział ostrzega również przed dumą i arogancją i podkreśla znaczenie poszukiwania Boga.
Przysłów 12:15: „Wydaje się mu prosto, ale mądrzy słucha rad”. Ten werset podkreśla różnicę między głupcami i mądrymi i sugeruje, że głupota może prowadzić do złego i lekkomyślnego myślenia.
Przysłów 29:20: „Czy widzisz pośpiesznego człowieka w jego słowach? Jest więcej nadziei na głupca niż dla niego”. Ten werset ostrzega przed lekkomyślnością w mowie i sugeruje, że może być więcej nadziei dla tych, którzy są głupi niż dla tych, którzy mówią bez myślenia.
Przysłów 16:18: „Znakomita poprzedza ruina, a wyżywienie Ducha poprzedza upadek”. Ten werset podkreśla niebezpieczeństwo arogancji i dumy, podkreślając, że ci, którzy są znakomici, częściej upadają.
Przysłów 10:19: „W wielu słowach nie brakuje grzechu, ale to, co moderuje jego usta, jest mądre”. Ten werset sugeruje, że zbyt wiele mówienia może prowadzić do błędów i grzechów, i podkreśla znaczenie uważnego wyboru słów, które mówią.
Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie mieszaj we własnym zrozumieniu. Rozpoznaje go na wszystkie twoje sposoby, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Werset ten podkreśla znaczenie zaufania Bogu i poszukiwania Jego orientacji we wszystkich rzeczach, w tym mądrości i roztropności w słowach i działaniach.
Chapters: