1 Potem zaś rzekł Pan do Mojżesza: Idź i wyrusz stąd ty i lud, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, do ziemi, którą obiecałem pod przysięgą Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi tymi słowami: Dam ją twojemu potomstwu.
2 I wyślę przed tobą anioła, i wypędzę Kananejczyka, Amorytę, Chetytę, Peryzzytę, Chiwwitę i Jebusytę.
3 I zaprowadzę cię do ziemi opływającej w mleko i miód, ale sam nie pójdę z tobą, by cię nie wytępić po drodze, ponieważ jesteś ludem o twardym karku.
4 A lud słysząc te twarde słowa, przywdział żałobę i nie włożył ozdób swych na siebie.
5 Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz Izraelitom: Jesteście ludem o twardym karku, i jeślibym przez jedną chwilę szedł pośród ciebie, zgładziłbym cię. Odrzuć przeto ozdoby twe, a Ja zobaczę, co mam uczynić z tobą.
6 Izraelici zdjęli z siebie ozdoby przed odejściem z góry Horeb.
7 Mojżesz zaś wziął namiot i rozbił go za obozem, i nazwał go Namiotem Spotkania. A ktokolwiek chciał się zwrócić do Pana, szedł do Namiotu Spotkania, który był poza obozem.
8 Ile zaś razy Mojżesz szedł do namiotu, cały lud stawał przy wejściu do swych namiotów i patrzał na Mojżesza, aż wszedł do namiotu.
9 Ile zaś razy Mojżesz wszedł do namiotu, zstępował słup obłoku i stawał u wejścia do namiotu, i wtedy Pan rozmawiał z Mojżeszem.
10 Cały lud widział, że słup obłoku stawał u wejścia do namiotu. Cały lud stawał i każdy oddawał pokłon u wejścia do swego namiotu.
11 A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem. Potem wracał Mojżesz do obozu, sługa zaś jego, Jozue, syn Nuna, młodzieniec, nie oddalał się z wnętrza namiotu.
12 Mojżesz rzekł znów do Pana: Oto kazałeś mi wyprowadzić ten lud, a nie pouczyłeś mię, kogo poślesz ze mną, a jednak powiedziałeś do mnie: Znam cię po imieniu i jestem ci łaskawy.
13 Jeśli darzysz mnie życzliwością, daj mi poznać Twoje zamiary, abym poznał, żeś mi łaskawy. Zważ także, że ten naród jest Twoim ludem.
14 Pan powiedział: Jeśli Ja osobiście pójdę, czy to cię zadowoli?
15 Mojżesz rzekł wtedy: Jeśli nie pójdziesz sam, to raczej zakaż nam wyruszać stąd.
16 Po czym poznam, ja i lud mój, że darzysz nas łaskawością, jeśli nie po tym, że pójdziesz z nami, gdyż przez to będziemy wyróżnieni ja i Twój lud spośród wszystkich narodów, które są na ziemi?
17 Pan odpowiedział Mojżeszowi: Uczynię to, o co prosisz, ponieważ jestem ci łaskawy, a znam cię po imieniu.
18 I rzekł Mojżesz: Spraw, abym ujrzał Twoją chwałę.
19 Pan odpowiedział: Ja ukażę ci mój majestat i ogłoszę przed tobą imię Pana, gdyż Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, komu Mi się podoba.
20 I znowu rzekł: Nie będziesz mógł oglądać mojego oblicza, gdyż żaden człowiek nie może oglądać mojego oblicza i pozostać przy życiu.
21 I rzekł jeszcze Pan: Oto miejsce obok Mnie, stań przy skale.
22 Gdy przechodzić będzie moja chwała, postawię cię w rozpadlinie skały i położę rękę moją na tobie, aż przejdę.
23 A gdy cofnę rękę, ujrzysz Mię z tyłu, lecz oblicza mojego tobie nie ukażę.
Versículos relacionados com Księga Wyjścia, 33:
Exodus 33 opisuje kontynuację relacji Mojżesza z Bogiem po bałwochwalstwie złotego cielęcia. W tym rozdziale Mojżesz prosi Boga, aby towarzyszył mu i poprowadził lud Izraela w podróż do ziemi obiecanej, a Bóg obiecuje, że Jego obecność pójdzie z nimi. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Wyjści 33:
Exodus 33:14, powiedział, moja obecność z tobą będzie z tobą, a ja dam ci odpoczynek. ” Ten werset pokazuje obietnicę Boga dla Mojżesza, że jego obecność będzie mu towarzyszyć w podróży z ludem Izraela. To pokazuje znaczenie obecności Boga dla Mojżesza i ludu.
Powtórzonego Prawa 31:8: „Pan, bo to ten, który idzie przed tobą; On będzie z wami, nie pozwoli ci, ani nie porzucicie cię; Tutaj widzimy Bożą obietnicę Jozuego, następcę Mojżesza, że Jego obecność pójdzie z Nim na kierownictwie ludu. To pokazuje kontynuację relacji między Bogiem a ludem Izraela oraz znaczenie obecności Boga dla przywództwa.
Powtórzonego Prawa 31:23: „I wydał Joshua, syna Num, mówiąc, staraj się i masz dobrą radość, ponieważ uczynisz dzieci Izraela w ziemię, którą ich przysięgałem; i będę z wami . " Tutaj Bóg zachęca Jozuę do przewodzenia Izraela z pewnością siebie i obiecuje, że jego obecność będzie mu towarzyszyć w podróży.
Jozuego 1:9: „Nie wysyłam mnie? Staraj się i mam dobrą zachętę; nie bój się, nawet nie jest niesamowity; bo Pan twój Bóg jest z tobą, gdziekolwiek się spacerowasz”. Ten werset jest kontynuacją Bożą obietnicę dla Jozuego, pokazując po raz kolejny znaczenie obecności Boga w przywództwie ludu.
Psalm 23:4: „Chociaż przechodzę przez dolinę cienia śmierci, nie będę się bać, bo jesteś ze mną; twój kij i twój personel mnie pocieszał”. Ten werset podkreśla obecność Boga jako źródła pocieszenia i ochrony dla psalmisty, pokazujące znaczenie obecności Boga w trudnych czasach.
Chapters: