Księga Rodzaju, 35

Biblia Tysiąclecia

1 Rzekł Bóg do Jakuba: Idź do Betel i tam zamieszkaj. Wznieś też tam ołtarz Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed twym bratem Ezawem.

2 Rzekł więc Jakub do swych domowników i do wszystkich, którzy z nim byli: Usuńcie spośród was [wizerunki] obcych bogów, jakie macie; oczyśćcie się i zmieńcie szaty.

3 Pójdziemy bowiem do Betel i tam zbuduję ołtarz Bogu, który wysłuchał mnie w czasie mej niedoli i wspomagał mnie, gdziekolwiek byłem.

4 Oddali więc Jakubowi wszystkie [wizerunki] obcych bogów, jakie posiadali, oraz kolczyki, które nosili w uszach, i Jakub zakopał je pod terebintem w pobliżu Sychem.

5 A gdy wyruszyli w drogę, padł wielki strach na okoliczne miasta, tak że nikt nie ścigał synów Jakuba.

6 Jakub, przybywszy wraz ze wszystkimi swymi ludźmi do Luz w Kanaanie, czyli do Betel,

7 zbudował tam ołtarz i nazwał to miejsce El-Betel. - Tu bowiem ukazał mu się Bóg, kiedy uciekał przed swym bratem. -

8 Wtedy to zmarła Debora, piastunka Rebeki, i pochowano ją w pobliżu Betel pod terebintem, który dlatego otrzymał nazwę Terebint Płaczu.

9 Bóg ukazał się jeszcze Jakubowi po jego powrocie z Paddan-Aram i błogosławiąc mu

10 powiedział do niego: Imię twe jest Jakub, ale odtąd nie będą cię zwać Jakubem, lecz będziesz miał imię Izrael. I tak otrzymał imię Izrael.

11 Po czym Bóg rzekł do niego: Ja jestem Bóg wszechmocny. Bądź płodny i rozmnażaj się. Niechaj powstanie z ciebie naród i wiele narodów, i niechaj królowie zrodzą się z ciebie.

12 Kraj, który dałem Abrahamowi i Izaakowi, daję tobie; i twemu przyszłemu potomstwu dam ten kraj.

13 Potem Bóg oddalił się od niego z tego miejsca, na którym do niego przemawiał.

14 A Jakub ustawił stelę na tym miejscu, gdzie Bóg do niego mówił, stelę kamienną. I składając ofiarę płynną wylał na nią oliwę. -

15 Jakub dał więc temu miejscu, na którym przemawiał do niego Bóg, nazwę Betel.

16 A gdy wyruszyli z Betel i mieli jeszcze w drodze przed sobą pewną przestrzeń, aby dojść do Efrata, Rachela zaczęła rodzić; poród jednak był ciężki.

17 I kiedy urodziła w wielkich bólach, rzekła do niej położna: Już nie lękaj się, bo oto masz syna!

18 Ona jednak, gdy życie z niej uchodziło, bo konała, nazwała swego syna Benoni; lecz ojciec dał mu imię Beniamin.

19 A Rachela umarła i została pochowana przy drodze do Efrata, czyli Betlejem.

20 Jakub ustawił stelę na jej grobie. - Kamień tan stoi na grobie Racheli po dziś dzień.

21 Izrael wyruszył w drogę i rozbił namioty poza Migdal-Eder.

22 A gdy przebywał w tej okolicy, Ruben zbliżył się do Bilhy, drugorzędnej żony ojca swego, i obcował z nią; Izrael dowiedział się o tym. Synów Jakuba było dwunastu:

23 Synowie Lei: pierworodny syn Jakuba Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zabulon.

24 Synowie Racheli: Józef i Beniamin.

25 Synowie Bilhy, niewolnicy Racheli: Dan i Neftali,

26 oraz synowie Zilpy, niewolnicy Lei: Gad i Aser. Są to synowie Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram.

27 A potem Jakub przybył do ojca swego, Izaaka, do Mamre, do Kiriat-Arba, czyli do Hebronu, gdzie niegdyś mieszkał Abraham, a potem i Izaak.

28 Izaak miał wtedy sto osiemdziesiąt lat.

29 Izaak, doszedłszy do kresu swego życia, zmarł w późnej starości. I pochowali go jego synowie Ezaw i Jakub.




Versículos relacionados com Księga Rodzaju, 35:

Genesis 35 opowiada, jak Jacob i jego rodzina wracają do Betel, miejsca, w którym Bóg obiecał Jakubowi Krainę Kanaanu i gdzie Jacob ślubował Bogu. Kiedy się tam dostają, budują ołtarz Boga i zmieniają nazwę miasta na Betel. W tym rozdziale wspomniano także o śmierci mleka Rebecy, Debora i śmierci Rachel, żony Jacoba, która rodzi swoje drugie dziecko, Benjamin, zanim zmarła. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Księdze Rodzaju 35:

Rodzaju 28:16-17 - „Kiedy Jacob obudził się ze swojego snu, pomyślał:„ Bez wątpienia Pan jest w tym miejscu, ale nie wiedziałem! ”Był przestraszony i powiedział:„ To okropne miejsce! To jest dom Boży, to jest drzwi nieba! ”„ Ten werset nawiązuje do momentu, w którym Bóg wydawał się Jacobowi we śnie i złożył mu obietnice w Betel. Konstrukcja ołtarza w Betel w Księdze Rodzaju 35 jest odpowiedzią na to doświadczenie Boga.

2 Koryntian 6:16 - „Jakie jest porozumienie między świątynią Boga a idolami? Bo jesteśmy sanktuarium żywego Boga. Jak powiedział Bóg:„ Zamieszkam z nimi i chodzę między nimi; będę ich Bogiem, I będą moim ludem ”. Ten werset podkreśla znaczenie uznania, że ​​jesteśmy sanktuariami żywego Boga i że mieszka w nas. Konstrukcja ołtarza w Betel jest uznaniem obecności Boga w tym miejscu.

Psalm 121:8 - „Pan odtąd i na zawsze będzie wasze odejście i przybycie”. Ten werset podkreśla obietnicę, że Bóg zachowa i chroni tych, którzy ufają Mu w jego podróżach. Jacob i jego rodzina udali się z powrotem do Betel i zbudowali tam ołtarz dla Boga, ufając jego ochronie i przewodnika.

Rzymian 8:28 - „Wiemy, że Bóg działa we wszystkim dla dobra tych, którzy Go kochają, z tych, którzy zostali powołani zgodnie z ich celem”. Ten werset podkreśla obietnicę, że Bóg używa wszystkich rzeczy dla dobra tych, którzy go kochają i są nazywani jego celem. Śmierć Rachel, choć smutna, doprowadziła również do narodzin Benjamina, który stałby się ważnym przywódcą Izraela.

Mateusza 5:4 - „Błogosławieni ci, którzy płaczą, bo zostaną pocieszeni”. Ten werset podkreśla obietnicę pocieszenia tym, którzy płaczą. Śmierć Rachel była z pewnością okazją do płaczu, ale Bóg obiecuje komfort i pocieszenie dla tych, którzy cierpią.





Chapters: