1 Potem Pan powiedział do Mojżesza:
2 Rozkaż Izraelitom, aby dostarczyli ci do świecznika czystej oliwy wyciśniętej z oliwek, aby zapewnić nieustanne światło.
3 Na zewnątrz zasłony świadectwa w Namiocie Spotkania Aaron go ustawi, by świecił od wieczora aż do poranka przed Panem, nieustannie. To jest ustawa wieczysta dla waszych pokoleń.
4 Na czystym świeczniku przygotuje lampy, aby paliły się przed Panem nieustannie.
5 Następnie weźmiesz najczystszej mąki i upieczesz z niej dwanaście placków. Każdy placek z dwóch dziesiątych efy.
6 Potem ułożysz je w dwa stosy, po sześć w każdym stosie, na czystym stole przed Panem.
7 Położysz na każdym stosie trochę czystego kadzidła - to będzie pamiątka chleba, ofiara spalana dla Pana.
8 Każdego szabatu przygotują to przed Panem jako dar nieustanny od Izraelitów, jako wieczne przymierze.
9 To będzie dla Aarona i dla jego synów. Będą to jedli w miejscu poświęconym. Jest to rzecz najświętsza dla niego spośród ofiar spalanych dla Pana. Ustawa wieczysta.
10 Między Izraelitami znajdował się syn pewnej Izraelitki i Egipcjanina. Syn Izraelitki pokłócił się z pewnym Izraelitą w obozie.
11 Syn Izraelitki zbluźnił przeciwko Imieniu i przeklął je. Przyprowadzono go do Mojżesza. Matka jego nazywała się Szelomit, córka Dibriego z pokolenia Dana.
12 Umieszczono go pod strażą, dopóki sprawa nie będzie rozstrzygnięta przez usta Pana.
13 Wtedy Pan powiedział do Mojżesza:
14 Każ wyprowadzić bluźniercę poza obóz. Wszyscy, którzy go słyszeli, położą ręce na jego głowie. Cała społeczność ukamienuje go.
15 Potem powiesz Izraelitom: Ktokolwiek przeklina Boga swego, będzie za to odpowiadał.
16 Ktokolwiek bluźni imieniu Pana, będzie ukarany śmiercią. Cała społeczność ukamienuje go. Zarówno tubylec, jak i przybysz będzie ukarany śmiercią za bluźnierstwo przeciwko Imieniu.
17 Ktokolwiek zabije człowieka, będzie ukarany śmiercią.
18 Ktokolwiek zabije zwierzę, będzie obowiązany do zwrotu: zwierzę za zwierzę.
19 Ktokolwiek skaleczy bliźniego, będzie ukarany w taki sposób, w jaki zawinił.
20 Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb. W jaki sposób ktoś okaleczył bliźniego, w taki sposób będzie okaleczony.
21 Kto zabije zwierzę, będzie obowiązany do zwrotu. Kto zabije człowieka, będzie ukarany śmiercią.
22 Jednakowo będziecie sądzić i przybyszów, i tubylców, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz!
23 Potem Mojżesz kazał Izraelitom wyprowadzić bluźniercę poza obóz i ukamienować. Synowie Izraela uczynili to, co Pan rozkazał Mojżeszowi.
Versículos relacionados com Księga Kapłańska, 24:
Rozdział 24 Księgi Księgi Kapłańskiej dotyczy praw otaczających oliwę z oliwek i chleba propozycji, a także karę dla tych, którzy bluźnieją imię Boga. Wybrane wersety są następujące:
Exodus 27:20-21: „Zamówisz także dzieci Izraela, aby przyniósł ci czystą oliwę z oliwek, pobitą do żyrandola, aby nieustannie trzymać lampę., Aaron i jego dzieci piwnica, od popołudnia do rana, Przed Panem; jest to wieczny status dla jego pokoleń, od synów Izraela ”. Ten werset zajmuje się użyciem czystej oliwy z oliwek, aby nieustannie utrzymywać lampę żyrandola, jako symbol obecności Boga wśród ludzi.
Exodus 25:30: „A ty połoczysz go na chlebie propozycji na stole przed moją twarzą w sposób ciągły”. Werset ten odnosi się do chleba propozycji umieszczonej na stole w sanktuarium jako ciągła oferta Bogu.
Kapłańca 24:11-12: „A syn Izraelitów Bluźnił się imieniem Pana i przeklął go; potem przynieśli go do Mojżesza (a jego matka nazywała się Selomite, córka DiBri z plemienia). Ułóż go w więzieniu, dopóki wyrok został ogłoszony przez usta Pana. ” Werset ten opisuje karę dla tych, którzy bluźniesz imię Pana, które jest aresztowaniem, dopóki wyrok nie zostanie ogłoszony.
Mateusza 12:31-32: „Dlatego mówię wam, cały grzech i bluźnierstwo wybaczą sobie ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie zostanie wybaczone ludziom. A jeśli jakieś słowo przeciwko Synu Człowieczego, żeby to zrobić Bądź „Wybaczono; ale jeśli ktokolwiek przemawia przeciwko Duchowi Świętego, nie zostanie mu wybaczone, ani w tym stuleciu, ani w przyszłości”. Werset ten odnosi się do grzechu bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętym, który jest uważany za niewybaczalny grzech.
Jakuba 1:26: „Jeśli ktoś zajmie się religijnym i nie powstrzymuje się nad językiem, ale oszukuje swoje serce, jego religia jest próżna”. Ten werset podkreśla znaczenie kontrolowania języka, a nie bluźnierowanego lub wprowadzającego w błąd sposobu, aby religia nie była na próżno.
Chapters: