1 Cała społeczność Izraelitów zgromadziła się w Szilo i wzniesiono tam Namiot Spotkania. Kraj cały był już im poddany.
2 Pozostało jeszcze wśród Izraelitów siedem pokoleń, które nie otrzymały swego dziedzictwa.
3 Rzekł więc Jozue do tych Izraelitów: Jak długo będziecie zwlekać z objęciem w posiadanie kraju, który dał wam Pan, Bóg waszych ojców?
4 Wybierzcie jednak po trzech mężów z każdego pokolenia, chcę ich wysłać, aby przeszli przez kraj i opisali go mając na względzie [przydzielenie] im dziedzictwa, po czym powrócą do mnie.
5 Podzielą oni kraj na siedem części. Juda pozostanie na swoim dziale na południu, a dom Józefa na swoim dziale północnym.
6 Wy zaś podzielicie kraj na siedem części i opiszecie go, a następnie przyniesiecie do mnie, abym mógł rzucić los dla was wobec Pana, Boga naszego.
7 Lewici nie otrzymają żadnego działu pomiędzy wami, ponieważ kapłaństwo Pańskie będzie ich dziedzictwem; a Gad, Ruben i połowa Manassesa otrzymali swój dział po stronie wschodniej Jordanu, który wyznaczył im Mojżesz, sługa Pana.
8 Ludzie ci przygotowali się do odejścia. Przed wyruszeniem w drogę, by opisać kraj, Jozue dał rozkaz następujący: Idźcie, przejdźcie przez kraj, a opisawszy go, wróćcie do mnie, a wtedy rzucę dla was los przed obliczem Pana w Szilo.
9 Poszli więc ci ludzie, chodzili po kraju i spisali miasta według siedmiu działów w księdze, którą przynieśli Jozuemu do obozu w Szilo.
10 A Jozue rzucił dla nich los w Szilo przed obliczem Pana i tam właśnie podzielił Jozue kraj między Izraelitów, stosownie do podziału dokonanego przez nich.
11 I padł los na pokolenie Beniamina według ich rodów: okazało się, że dział ich wypadł między działem potomków Judy i potomków Józefa.
12 Granica ich od strony północnej rozpoczynała się od Jordanu, wznosiła się na północne zbocze Jerycha, potem szła przez góry ku zachodowi i kończyła się na pustyni Bet-Awen.
13 Stąd biegła granica do Luz, na południe przełęczy górskiej Luz, czyli Betel, po czym schodziła granica ku Atrot-Addar przez górę, która jest na południe dolnego Bet-Choron.
14 Stąd skręcała granica, wracając od strony zachodniej ku południowi, od góry wznoszącej się naprzeciw Bet-Choron od południa i kończyła się na Kiriat-Baal, czyli Kiriat-Jearim, mieście potomków Judy. Taka jest strona zachodnia.
15 Południowa strona rozpoczynała się od krańca Kiriat-Jearim, po czym granica szła ku zachodowi i dochodziła do źródła wód Neftoach,
16 następnie granica dosięgała krańca góry, wznoszącej się od strony wschodniej doliny Ben-Hinnom, na północy równiny Refaitów, po czym schodziła w dolinę Hinnom, przez zbocze góry Jebusytów na południe i dochodziła do źródła Rogel.
17 Dalej kierowała się ku północy, dochodziła do En-Szemesz i do Gelilot, które wznosi się naprzeciw Adummim, wreszcie zstępowała do Kamienia Bohana, potomka Rubena;
18 przechodziła następnie do przełęczy naprzeciw Araby od strony północnej i zstępowała do Araby.
19 Granica biegła dalej ku krawędzi górskiej Bet-Chogla od północy i kończyła się u zatoki północnej Morza Słonego, przy południowym krańcu Jordanu. Taka była granica południowa.
20 Jordan zaś był granicą od strony wschodniej. Takie było dziedzictwo potomków Beniamina i jego granice dokoła według ich rodów.
21 Miastami potomków Beniamina według ich rodów były: Jerycho, Bet-Chogla, Emek-Kesis,
22 Bet-Haaraba, Semaraim, Betel,
23 Awwim, Happara, Ofra,
24 Kefar-Haammonaj, Haofni, Geba: dwanaście miast z przyległymi wioskami;
25 Gibeon, Harama Beerot,
26 Hammispe, Kefira, Hammosa;
27 Rekem, Jirpeel, Tarala,
28 Sela-Haelef, Jebus, czyli Jerozolima, Gibeat, Kiriat: czternaście miast z przyległymi wioskami. Taki był dział potomków Beniamina według ich rodów.
Versículos relacionados com Księga Jozuego, 18:
Joshua 18 dotyczy dystrybucji pozostałej ziemi wśród plemion Izraela, po tym, jak Joshua zakończył wygraną większość Kanaanu. Plemiona Judy i Józefa otrzymały już swoje części, ale wciąż było siedem plemion, które musiały przyjąć swoje ziemie. Następnie Joshua wezwał przywódców plemion, aby narysowali ziemię i podzielić ich sprawiedliwie.
Kapłańska 25:10: „Będziesz konsekrował piętnaście lat, a będziesz wolność na ziemi wszystkim jej mieszkańcom; rok Jubileuszu będzie i każdy z nich dotrze do własności i każdemu z rodziny”. Wspomniany tutaj rok jubileuszu był okres 50 lat, w którym wszystkie długi zostały wybaczone, a wszystkie sprzedane grunty zwróciły ich pierwotne rodziny. Jest to związane z Jozuego 18, ponieważ rozdział dotyczy sprawiedliwego podziału ziemi między plemionami Izraela.
Liczby 34:13: „Są to granice Ziemi, które odziedziczysz przez Lot, te wybory, kapłan i Joshua, syn Num, dadzą ci w posiadanie”. Ten werset opisuje rozkład ziemi Kanaanu wśród plemion Izraela, który jest głównym przedmiotem Jozuego 18.
Powtórzonego Prawa 19:14: „Nie zabierasz kamieni milowych swojego bliźniego, które przodkowie umieścili w waszych synach, na ziemi, która daje wam Pana, Boga twojego, posiadanie”. Werset ten dotyczy szacunku dla nieruchomości innych, który jest ważnym aspektem sprawiedliwego rozmieszczenia gruntów w Jozui 18.
Psalm 16:5-6: „Pan jest częścią mojego dziedziczenia i mojego kielicha; podtrzymujesz moje szczęście. Linie wpadają w pyszne miejsca; tak, to było piękne dziedzictwo”. Ten Psalm mówi o zaufaniu do Pana jako źródła dziedziczenia i szczęścia. W Jozui 18 plemiona Izraela miały szczęście ustalić ich dziedzictwo, w wyniku czego zaufały Bożą opatrzność, aby poprowadzić ten proces.
Izajasza 54:2: „Miejsce twojego namiotu i rozszerz zasłony wasze mieszkania; nie utrudzaj go; swoje struny i dobrze napraw swoje stawki”. Ten werset mówi o wzroście i ekspansji. W Jozui 18 dystrybucja ziemi pozwoliła plemionom Izraela osiedlić się na nowych obszarach i rosnąć jako naród.
Chapters: