1 W czternastym roku panowania króla Ezechiasza najechał Sennacheryb, król asyryjski, wszystkie warowne miasta judzkie i zdobył je.
2 Z Lakisz posłał król asyryjski rabsaka z dużym oddziałem do Jerozolimy przeciw Ezechiaszowi. Rabsak zajął stanowisko przy kanale Wyższej Sadzawki, na drodze Pola Folusznika.
3 A wyszli do niego Eliakim, syn Chilkiasza, zarządca pałacu, Szebna, pisarz, i Joach, syn Asafa, pełnomocnik.
4 Rabsak zaczął mówić: Powiedzcie Ezechiaszowi: Tak mówi wielki król, król asyryjski: Cóż to za bezpieczeństwo, któremu zaufałeś?
5 Myślisz może, iż próżne słowa zdołają zastąpić radę i siłę do walki? W kimże ty pokładasz ufność, że się zbuntowałeś przeciwko mnie?
6 Oto ty się opierasz na Egipcie, na tej nadłamanej lasce trzcinowej, która, gdy się kto oprze na niej, wchodzi w dłoń i przebija ją. Taki jest faraon, król egipski, dla wszystkich, którzy w nim pokładają nadzieję.
7 A jeżeli mi powiesz: W Panu, Bogu naszym, położyliśmy ufność, to czyż On nie jest tym, którego wyżyny i ołtarze poznosił Ezechiasz nakazując Judzie i Jerozolimie: Przed tym tylko ołtarzem będziecie pokłon oddawać Bogu?
8 Teraz więc, proszę, zrób układ z panem moim, królem asyryjskim: Dam ci dwa tysiące koni, jeżeli zdołasz wystawić do nich jeźdźców!
9 Jak zmusisz do odwrotu namiestnika jednego z najmniejszych sług pana mego? Ale ty zaufałeś Egiptowi - że dostaniesz rydwany i jazdę.
10 A teraz, czyż to wbrew woli Pana najechałem na ten kraj, by go spustoszyć? Pan rzekł do mnie: Wyrusz w górę przeciw temu krajowi i spustosz go!
11 Eliakim, Szebna i Joach powiedzieli do rabsaka: Mów, prosimy, do sług twoich po aramejsku, gdyż rozumiemy ten język; nie mów do nas po hebrajsku wobec słuchającego ludu, który jest na murach.
12 Lecz rabsak odrzekł: Czyż do pana twego i do ciebie posłał mnie pan mój, abym mówił te słowa? Czyż nie raczej do ludzi, którzy siedzą na murach, skazani na jedzenie swego kału i na picie swego moczu razem z wami?
13 Stał więc rabsak i wołał donośnym głosem po hebrajsku tymi słowami: Słuchajcie słów wielkiego króla, króla asyryjskiego!
14 Tak mówi król: Niech was nie zwodzi Ezechiasz, bo on nie potrafi was ocalić.
15 Niech was Ezechiasz nie ożywia ufnością w Panu, zapewniając: Pan na pewno wybawi nas; to miasto nie będzie wydane w ręce króla asyryjskiego!
16 Nie słuchajcie Ezechiasza, bo tak mówi król asyryjski: Zawrzyjcie ze mną pokój i poddajcie się mi, a będziecie jedli owoce, każdy ze swej winnicy i ze swego drzewa figowego, i będziecie pili wodę, każdy ze swej cysterny,
17 aż przyjdę zabrać was do kraju podobnego do waszego, kraju zboża i młodego wina, kraju chleba i winnic.
18 Tylko Ezechiasz niech was nie oszukuje, mówiąc: Wybawi nas Pan. Czyż bogowie narodów uratowali każdy swój kraj z ręki króla asyryjskiego?
19 Gdzie są bogowie Chamatu i Arpadu? Gdzie bogowie Sefarwaim? A czy wybawili Samarię z mojej ręki?
20 Którzy spośród wszystkich bogów tych krajów uratowali swój kraj z mojej ręki, żeby Pan miał wybawić z mojej mocy Jeruzalem?
21 Oni zaś wysłuchali w milczeniu i nie odpowiedzieli mu ani słowa, bo taki był rozkaz królewski: Nie odpowiadajcie mu!
22 Przyszli więc z rozdartymi szatami do Ezechiasza Eliakim, syn Chilkiasza, i pisarz Szebna, i syn Asafa Joach, pełnomocnik, i oznajmili mu wypowiedź rabsaka.
Versículos relacionados com Księga Izajasza, 36:
Izajasza 36 opowiada historię Senaqueribe, króla Asyrii, który wysłał swojego dowódcę, aby zastraszyć i zagroził ludowi Judy, w tym króla Ezechiasza, aby podbić Jerozolimę. Ezechiasz używa Proroka Izajasza, aby poprosić o boską pomoc i wskazówki. Wersety związane z tematami rozdziału to:
2 Królowie 18:5: „Ezechiasz powierzono Panu Bogu Izraela. Żaden król Judy nie był taki jak on, ani przed nim”. Ten werset podkreśla wierność Ezechiasza Bogu, nawet w obliczu zagrożeń Senaquerib.
2 Królów 18:13: „W czternastym roku panowania Ezechiasza, Senaqueribe, król Asyrii, maszerowało przeciwko wszystkim ufortyfikowanym miastom Judy i podbili je”. Ten werset opisuje ofensywę Senaquerib przeciwko miastom Judy, w tym Jerozolimie.
2 Królowie 18:17: „Król Asyrii wysłał swojego głównego dowódcy z trzema tysiącami kawalerii i samochodów wojennych, a oni obozowali przy akwedukcie górnym czołgiem, na drodze od pola pralni do prania królewskiego”. Ten werset opisuje przybycie asyryjskiego dowódcy i jego armii do Jerozolimy.
Psalm 46:1: „Bóg jest naszym schronieniem i naszą fortecą, pomoc zawsze obecna w przeciwnościach”. Ten werset podkreśla zaufanie do Boga jako źródła ochrony i pomaga w czasach kryzysu.
Izajasza 37:35: „Będę bronić tego miasta i uratuję je, ze względu na mnie i mojego sługi David!” Ten werset pokazuje Ezechiasza Boga, że będzie chroni i uratować miasto Jeruzalem przed zagrożeniem asyryjskim.
Chapters: