1 Czyż nie do bojowania podobny byt człowieka? Czy nie pędzi on dni jak najemnik?
2 Jak niewolnik, co wzdycha do cienia, jak robotnik, co czeka zapłaty.
3 Zyskałem miesiące męczarni, przeznaczono mi noce udręki.
4 Położę się, mówiąc do siebie: Kiedyż zaświta i wstanę? Lecz noc wiecznością się staje i boleść mną targa do zmroku.
5 Ciało moje okryte robactwem, strupami, skóra rozchodzi się i pęka.
6 Czas leci jak tkackie czółenko i przemija bez nadziei.
7 Wspomnij, że dni me jak powiew. Ponownie oko me szczęścia nie zazna.
8 Nikt już mnie powtórnie nie ujrzy: spojrzysz, a już mnie nie będzie.
9 Jak obłok przeleci i zniknie, kto schodzi do Szeolu, nie wraca,
10 by mieszkać we własnym domostwie; nie zobaczą go strony rodzinne.
11 Ja ust ujarzmić nie mogę, mówić chcę w utrapieniu, narzekać w boleści mej duszy.
12 Czy jestem morzem lub smokiem głębiny, żeś straże przy mnie postawił?
13 Myślałem: Wypocznę na łóżku, posłanie to trosk mych powiernik.
14 Lecz Ty mnie snami przestraszasz, przerażasz mnie widziadłami.
15 Moja dusza wybrała uduszenie, a śmierć - moje członki.
16 Zginę. Nie będę żył wiecznie. Zostaw mnie - dni me jak tchnienie.
17 A kim jest człowiek, abyś go cenił i zwracał ku niemu swe serce?
18 Czemu go badać co ranka? Na co doświadczać co chwilę?
19 Czy wzrok swój kiedyś odwrócisz? Pozwól mi choćby ślinę przełknąć.
20 Zgrzeszyłem. Cóż mogłem Ci zrobić? Przecież człowieka przenikasz. Dlaczego na cel mnie wziąłeś? Mam być ciężarem Najwyższemu?
21 Czemu to grzechu nie zgładzisz? Nie zmażesz mej nieprawości? Wkrótce położę się w ziemi, nie będzie mnie, choćbyś mnie szukał.
Versículos relacionados com Księga Hioba, 7:
Job 7 to rozdział, w którym Job nadal żałuje swojej sytuacji, wyrażając swoją rozpacz z powodu bólu fizycznego i emocjonalnego, przed którym stoi. Zadaje przyczynę jego istnienia i prosi Boga, aby go zostawił w spokoju. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Psalm 6:6: „Jestem zmęczony jękiem; każdej nocy pływam we łzach; świtam.” Ten werset mówi o emocjonalnym i fizycznym zmęczeniu, które odczuwa praca, a jego łzy zalewają jego łóżko każdej nocy.
Psalm 13:2: „Jak długo, Panie? Zapomnisz mnie na zawsze? Podobnie jak Job, psalmista czuje się zapomniany przez Boga i zastanawia się, jak długo będzie musiał znosić ból.
Psalm 22:1-2: „Boże, mój, mój Boże, dlaczego mnie opuściłeś? Dlaczego nie jesteście mi pomocy i słów mojego chorego? Nie mam pokoju”. Ten psalm zaczyna się od okrzycia rozpaczy i porzucenia, co odzwierciedla ból i samotność, jakiej doświadcza praca.
Psalm 38:6: „Jestem zakrzywiony, jestem bardzo sprytny, przepraszam za cały dzień”. Ten werset opisuje stan fizyczny Job, który jest zakrzywiony i odejmowany od bólu.
Psalm 88:14: „Dlaczego Pan odrzuca moją duszę? Dlaczego ukrywasz przede mną swoją twarz?” Psalmista czuje się opuszczony przez Boga i pyta, dlaczego Bóg ukrywa twarz. To uczucie dzielą Job, który uważa, że Bóg go odrzucił i porzucił.
Chapters: