1 Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę.
2 A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć.
3 On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: Stań tu na środku!
4 A do nich powiedział: Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić? Lecz oni milczeli.
5 Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.
6 A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz odbyli naradę przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
7 Jezus zaś oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A szło za Nim wielkie mnóstwo ludu z Galilei. Także z Judei,
8 z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o Jego wielkich czynach.
9 Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby się na Niego nie tłoczyli.
10 Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby się Go dotknąć.
11 Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: Ty jesteś Syn Boży.
12 Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały.
13 Potem wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego.
14 I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki,
15 i by mieli władzę wypędzać złe duchy.
16 Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr;
17 dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu;
18 dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego
19 i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.
20 Potem przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak, że nawet posilić się nie mogli.
21 Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów.
22 Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy.
23 Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: Jak może szatan wyrzucać szatana?
24 Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać.
25 I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać.
26 Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać lecz koniec z nim.
27 Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i wtedy dom jego ograbi.
28 Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone.
29 Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego.
30 Mówili bowiem: Ma ducha nieczystego.
31 Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać.
32 Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie.
33 Odpowiedział im: Któż jest moją matką i /którzy/ są braćmi?
34 I spoglądając na siedzących dokoła Niego rzekł: Oto moja matka i moi bracia.
35 Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką.
Versículos relacionados com Ewangelia Marka, 3:
St. Mark 3 donosi o rosnącym sprzebieniu faryzeuszy przeciwko Jezusowi i ich naukom, w tym uzdrowieniu człowieka z zwiędłą ręką w sobotę. Ponadto Jezus wybiera dwunastu apostołów i uczy bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętym. Poniżej znajduje się pięć wybranych wersetów z innych książek biblijnych związanych z tematami opisanymi w St. Mark 3.
Mateusza 12:30: „Ten, kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie; i ktokolwiek nie zbiera się ze mną, rozprzestrzenił się”. Ten werset mówi o potrzebie wyboru jednej strony w związku z Jezusem i Jego przesłaniem. Pokazuje jasność podziału między tymi, którzy podążają za Jezusem, a tymi, którzy mu się sprzeciwiają, w tym faryzeuszy, którzy sprzeciwiali się mu w św. Marka 3.
Exodus 31:14: „W ten sposób strzeżecie szabatu, bo jesteście dla was święci, ten, kto z pewnością go zakazał; dla każdego, kto w nim pracuje, zostanie wyeliminowany z połowy swego ludu”. Ten werset mówi o znaczeniu szabatu jako świętego dnia dla Żydów i kary dla tych, którzy go bluźnieją. Pokazuje napięcie między Jezusem a faryzeuszami w odniesieniu do interpretacji i przestrzegania prawa szabatowego.
Izajasza 42:1-3: „Oto mój sługa, którego trzymam, mój wybrany, którego moją duszę kupuje się;, żaden nie usłyszy jego głosu na placu. Nie zmiażdży złamanej trzciny cukrowej ani nie wymazuje dymu -to do tego -Fani Smoke; w rzeczywistości ogłosi prawo. ” Werset ten odnosi się do sługi Boga, który zostałby wysłany, aby ogłosić sprawiedliwość poganom, który jest identyfikowany przez chrześcijan jako Jezus. Pokazuje boski wybór Jezusa jako swojego sługi i wysyłanie Ducha Świętego na Niego, który jest omawiany w św. Marka 3.
Mateusza 12:32: „Każdy, kto przemawia przeciwko Synu Człowieka, zostanie mu wybaczona, ale ktokolwiek mówi przeciwko Duchowi Świętego, nie zostanie mu wybaczone ani na tym świecie, ani w przyszłości”. Ten werset mówi o bluźnierstwie przeciwko Duchowi Świętym, którego Jezus uczy w św. Marka 3. Pokazuje grawitację tego grzechu i znaczenie rozpoznawania i honorowania Ducha Świętego.
Izajasza 11:2: „Duch Pana, Duch mądrości i zrozumienia, spoczywa na Nim, Duchu Rady i fortecy, ducha wiedzy i strachu przed Panem”. Ten werset mówi o Duchu Bożym, który spoczywałby na Mesjaszu, który jest identyfikowany przez chrześcijan jako Jezus. Pokazuje obecność i znaczenie Ducha Świętego w posługi Jezusa oraz w naukach o bluźnierstwie przeciwko Niemu w św. Marka 3.
Chapters: