1 Potem umarł król Ammonitów, a syn jego Chanun został w jego miejsce królem.
2 Wtedy Dawid pomyślał sobie: Okażę życzliwość Chanunowi, synowi Nachasza, tak jak jego ojciec okazywał mi życzliwość. Dawid wysłał więc za pośrednictwem sług słowa pociechy z powodu śmierci ojca. Gdy słudzy Dawida przybyli do ziemi Ammonitów,
3 książęta ammoniccy odezwali się do Chanuna swojego pana: Może sądzisz, że Dawid przez cześć dla twojego ojca przysłał do ciebie pocieszycieli? A może raczej Dawid wysłał sługi swoje do ciebie po to, aby miasto dokładnie poznać i aby je potem zburzyć?
4 Chanun więc, pochwyciwszy sługi Dawida, ogolił im połowę brody, obciął im szaty do połowy, aż do pośladków i odesłał ich.
5 Oznajmiono o tym Dawidowi, a on wyprawił na ich spotkanie posłów, bo ci ludzie zostali bardzo znieważeni. Polecił im król: Zostańcie w Jerychu, aż wam brody odrosną, a potem wrócicie.
6 Gdy Ammonici spostrzegli, że Dawid ich znienawidził, skierowali posłów, by najęli Aramejczyków z Bet-Rechobot i Aramejczyków z Soby: dwadzieścia tysięcy piechoty i około tysiąca ludzi od króla Maaki, ze szczepu zaś Tob dwanaście tysięcy ludzi.
7 Usłyszawszy o tym Dawid wyprawił Joaba wraz z całym wojskiem, ludźmi walecznymi.
8 Ammonici wystąpili i uszykowali się do bitwy u wejścia do bramy miasta, natomiast Aramejczycy z Soby i z Rechobot oraz ludzie z Tob i Maaki stanęli osobno, w polu.
9 Gdy Joab spostrzegł, że walka zagraża mu z przodu i od tyłu, dobrał sobie ludzi spośród wszystkich najdzielniejszych w Izraelu i ustawił w szyku naprzeciw Aramejczyków.
10 Pozostałych zaś ludzi powierzył w ręce swego brata Abiszaja, aby ich ustawił naprzeciw Ammonitów.
11 I rzekł: Jeśli Aramejczycy będą mieli przewagę nade mną, ty przyjdziesz mi na pomoc, jeśli zaś Ammonici będą mieli przewagę nad tobą, ja ci przyjdę na pomoc.
12 Odwagi! Okażmy męstwo w walce za nasz naród i za miasta Boga naszego! A niech Pan uczyni to, co uzna za słuszne!
13 Zbliżył się Joab i lud, który był z nim, aby walczyć z Aramejczykami: lecz oni uciekli przed nim.
14 Ammonici widząc, że Aramejczycy uciekli, również i sami uciekli przed Abiszajem i wycofali się do miasta. A Joab odstąpił od Ammonitów i wrócił do Jerozolimy.
15 Aramejczycy widząc, że zostali pobici przez Izraelitów, skupili swe siły.
16 Hadadezer przez posłów zarządził sprowadzenie Aramejczyków, będących po drugiej stronie rzeki. Ci nadciągnęli do Chelam na czele z dowódcą wojsk Hadadezera, Szobakiem.
17 Dawid, gdy go o tym zawiadomiono, zebrał wszystkich Izraelitów, a przeprawiwszy się przez Jordan przybył do Chelam. Aramejczycy ustawili szyki przeciw Dawidowi i walczyli z nim.
18 Lecz Aramejczycy uciekli przed Izraelitami, a Dawid zabił im siedemset zaprzęgowych koni i czterdzieści tysięcy jeźdźców. Zadał też rany Szobakowi, dowódcy jego wojska, tak iż tam zmarł.
19 Wszyscy królowie zależni od Hadadezera, widząc, że zostali pokonani przez Izraelitów, zawarli z nimi pokój i stali się ich poddanymi. Aramejczycy już bali się odtąd iść na pomoc Ammonitom.
Versículos relacionados com 2 Księga Samuela, 10:
Rozdział 10 z 2 Samuel donosi o wojnie między Ammoniami a Izraelitów po śmierci króla amonitu. Rozdział ten wspomina także o lojalności Hanuma, Nowego Króla Amonite, Dawidowi. Następujące wersety są powiązane z tematami omówionymi w rozdziale:
Powtórzonego Prawa 20:1. ziemi Egiptu jest z tobą. ” Ten werset dotyczy pewności siebie, jakie lud Boży musi mieć w obliczu swoich wrogów, nawet jeśli są oni potężniejsze.
Psalm 60:12 - „Z Bogiem zrobimy sprawność; bo będzie kroczyć naszych wrogów na stopy”. Dawid, przywódca armii izraelskiej, ufał Bogu, aby pomógł mu przezwyciężyć swoich wrogów.
Przysłów 20:18 - „Z rozważnymi radą udzielicie wojny; i jest zwycięstwo w wielu doradcach”. Ten werset podkreśla znaczenie poszukiwania mądrego porady przed podjęciem ważnych decyzji, w tym związanych z wojną.
Izajasza 41:10 - „Nie bój się, bo jestem z tobą, nie prześladuj siebie, bo jestem waszym Bogiem; wzmacniam cię i pomagam ci, i popieram cię moją wierną prawą ręką”. Werset ten przekazuje przesłanie podobne do Powtórzonego Prawa 20:1, zachęcając lud Boży do zaufania Bogu w czasach wojny.
1 Koryntian 16:13- „OBEJRZYJ, bądź stanowczy w wierze; zachowujesz się różnorodnie i wzmacniasz cię”. Ten werset mówi o znaczeniu pozostania silnym i stanowczym w trudnych czasach, ufając sile, która pochodzi od Boga. Dotyczy to również sytuacji wojennych, w których wytrwałość i odwaga są niezbędne.
Chapters: