1 A ja nie mogłem, bracia, przemawiać do was jako do ludzi duchowych, lecz jako do cielesnych, jako do niemowląt w Chrystusie.
2 Mleko wam dałem, a nie pokarm stały, boście byli niemocni; zresztą i nadal nie jesteście mocni.
3 Ciągle przecież jeszcze jesteście cieleśni. Jeżeli bowiem jest między wami zawiść i niezgoda, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie tylko po ludzku?
4 Skoro jeden mówi: Ja jestem Pawła, a drugi: Ja jestem Apollosa, to czyż nie postępujecie tylko po ludzku?
5 Kimże jest Apollos? Albo kim jest Paweł? Sługami, przez których uwierzyliście według tego, co każdemu dał Pan.
6 Ja siałem, Apollos podlewał, lecz Bóg dał wzrost.
7 Otóż nic nie znaczy ten, który sieje, ani ten, który podlewa, tylko Ten, który daje wzrost - Bóg.
8 Ten, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno; każdy według własnego trudu otrzyma należną mu zapłatę.
9 My bowiem jesteśmy pomocnikami Boga, wy zaś jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą.
10 Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje.
11 Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus.
12 I tak jak ktoś na tym fundamencie buduje: ze złota, ze srebra, z drogich kamieni, z drzewa, z trawy lub ze słomy,
13 tak też jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień /Pański/; okaże się bowiem w ogniu, który je wypróbuje, jakie jest.
14 Ten, którego dzieło wzniesione na fundamencie przetrwa, otrzyma zapłatę;
15 ten zaś, którego dzieło spłonie, poniesie szkodę: sam wprawdzie ocaleje, lecz tak jakby przez ogień.
16 Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?
17 Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście.
18 Niechaj się nikt nie łudzi. Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, by posiadł mądrość.
19 Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Zresztą jest napisane: On udaremnia zamysły przebiegłych
20 lub także: Wie Pan, że próżne są zamysły mędrców.
21 Niech się przeto nie chełpi nikt z powodu ludzi. Wszystko bowiem jest wasze:
22 czy to Paweł, czy Apollos, czy Kefas; czy to świat, czy życie, czy śmierć, czy to rzeczy teraźniejsze, czy przyszłe; wszystko jest wasze,
23 wy zaś Chrystusa, a Chrystus - Boga.
Versículos relacionados com 1 List do Koryntian, 3:
Rozdział 3 z 1 Koryntian dotyczy kwestii duchowej dojrzałości i budowy kościoła jako budynku duchowego. Paweł wzywa Koryntian do uchylenia zazdrości i podziałów spowodowanych podążaniem za różnymi przywódcami religijnymi i jednoczeniem w Chrystusie. Uczy, że przywódcy religijni są jedynie sługami Boga i że to Bóg rozwija Kościół. Paweł ostrzega również przed znaczeniem budowania na fundamencie Chrystusa i potrzeby pozbycia się wszystkiego, co może zniszczyć dzieło Boże.
Efezjan 2:19-20: „Gdy tylko nie będziesz już obcy, ani obcy, ale współwyznawcy świętych i rodziny Boga, zbudowane na podstawie apostołów i proroków, będąc samym Chrystusem kamieniem węgielnym”. Ten werset podkreśla znaczenie fundamentu Chrystusa i apostołów w budowie Kościoła jako budynku duchowego.
Psalm 127:1: „Jeśli Pan nie zbuduje domu, na próżno pracuje tych, którzy go budują; jeśli Pan nie zatrzyma miasta, na próżno patrzy Sentry”. Werset ten podkreśla potrzebę obecności Boga i pracy w budowie dowolnej pracy duchowej.
1 Piotra 2:5: „A także, jako żywe kamienie, zbudujesz święty domowy dom i kapłaństwo, aby ofiarować Bogu przyjemne ofiary duchowe dla Bogu dla Jezusa Chrystusa”. Ten werset podkreśla udział wierzących w budowę Kościoła jako budynku duchowego, będąc samym kamieniami, które tworzą duchowy dom.
Mateusza 7:24-25: „Wszyscy, bo, który słucha tych słów i praktykuje je, będę przypominał mu rozważnego człowieka, który zbudował swój dom nad skałą. Wiatry i uderzają chwilą przeciwko temu domowi; Nie upadł, ponieważ został założony na skale ”. Werset ten podkreśla znaczenie budowania solidnego i odpornego fundamentu, a także w budowie kościoła jako budynku duchowego.
1 Koryntian 12:12-13: „Albowiem, tak jak ciało jest jednym i ma wielu członków, a wszyscy członkowie, wielu, to jedno ciało, podobnie jak Chrystus. Bo wszyscy byliśmy ochrzczeni w duchu, tworząc ciało, tworząc ciało , czy to Żydzi, Grecy, sługowie, i wolni, i wszyscy mamy pijanie z jednego ducha ”. Ten werset podkreśla znaczenie jedności wierzących i udziału wszystkich w budowie kościoła jako budynku duchowego.
Chapters: