Encontrados 26 resultados para: Ukarany
Oznacz ludowi granice dokoła góry i powiedz mu: Strzeżcie się wstępować na górę i dotykać jej podnóża, gdyż kto by się dotknął góry, będzie ukarany śmiercią. (Księga Wyjścia 19, 12)
Jeśli kto tak uderzy kogoś, że uderzony umrze, winien sam być śmiercią ukarany. (Księga Wyjścia 21, 12)
Kto by uderzył swego ojca albo matkę, winien być ukarany śmiercią. (Księga Wyjścia 21, 15)
Kto by porwał człowieka i sprzedał go, albo znaleziono by go jeszcze w jego ręku, winien być ukarany śmiercią. (Księga Wyjścia 21, 16)
Kto by złorzeczył ojcu albo matce, winien być ukarany śmiercią. (Księga Wyjścia 21, 17)
Kto by pobił kijem swego niewolnika lub niewolnicę, tak iżby zmarli pod jego ręką, winien być surowo ukarany. (Księga Wyjścia 21, 20)
Gdyby mężczyźni bijąc się uderzyli kobietę brzemienną powodując poronienie, ale bez jakiejkolwiek szkody, to winny zostanie ukarany grzywną, jaką na nich nałoży mąż tej kobiety, i wypłaci ją za pośrednictwem sędziów polubownych. (Księga Wyjścia 21, 22)
Ktokolwiek by obcował ze zwierzęciem, winien być ukarany śmiercią. (Księga Wyjścia 22, 18)
Przeto zachowujcie szabat, który winien być dla was świętością. I ktokolwiek by go znieważył, będzie ukarany śmiercią, i każdy, kto by wykonywał pracę w tym dniu, będzie wykluczony ze swojego ludu. (Księga Wyjścia 31, 14)
Przez sześć dni będzie się wykonywać pracę, ale dzień siódmy będzie szabatem odpoczynku, poświęconym Panu, i dlatego ktokolwiek by wykonywał pracę w dniu szabatu, winien być ukarany śmiercią. (Księga Wyjścia 31, 15)
Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany śmiercią. (Księga Wyjścia 35, 2)
Mów do Izraelitów: Ktokolwiek spośród synów Izraela albo spośród przybyszów, którzy osiedlili się w Izraelu, na jedno ze swoich dzieci Molochowi, będzie ukarany śmiercią. Miejscowa ludność ukamienuje go. (Księga Kapłańska 20, 2)
