Księga Izajasza, 42
9. Pierwsze wydarzenia oto już nadeszły, nowe zaś Ja zapowiadam, zanim się rozwiną, już wam je ogłaszam.
9. Pierwsze wydarzenia oto już nadeszły, nowe zaś Ja zapowiadam, zanim się rozwiną, już wam je ogłaszam.
Rozdział 42 Izajasza zaczyna się od proroctwa służącego wybranego przez Boga, który przyniósł narodom sprawiedliwość i światło. Byłby miły i współczujący, nie poddałby się, dopóki sprawiedliwość nie zostanie ustalona na ziemi. Następnie pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Izajasza 42:
Psalm 72:1-2: „O Boże, daj królowi swoje osądy i swoją sprawiedliwość Synowi Króla. On osądzi wasz lud z prawością i waszym biednym z równością”. Ten psalm mówi o sprawiedliwości i sprawiedliwości, że król musi mądrze rządzić ludem.
Jana 12:46: „Jestem światłem, które przyszło na świat, że każdy, kto we mnie wierzy, nie pozostaje w ciemności”. Jezus identyfikuje się jako światło świata, które przyniosłoby ludziom prawdę i nadzieję.
Mateusza 12:18-21: „Oto mój sługa, którego wybrałem, moja ukochana, w której moja dusza jest zadowolona. Nikt nie usłyszy twojego głosu na ulicach. Torowa laska nie pęknie ani nie wymazuje knotu, który pali pali Dopóki nie wygrasz sprawiedliwości. " Ten fragment przytacza proroctwo Izajasza 42, które jest stosowane do Jezusa jako sługi wybranego przez Boga.
Efezjan 4:1-3: „Dlatego, więźnia Pana, modlę się, abyście byli godni powołania, z którym nazywano cię z całą pokorą i łagodnością, z długoterminowym, tracąc się nawzajem, próbując się zakochać, próbując Zachowaj jedność ducha przez więź pokoju ”. Ten werset mówi o potrzebie działania z pokorą i łagodnością, cnotami, które są również przypisywane sługowi Izajasza 42.
1 Piotra 2:23: „który, kiedy go obrazili, nie obraził się, a kiedy miał bas, nie zagroził, ale poddał się temu, który dokładnie ocenia”. Ten werset opisuje spokojne i sprawiedliwe podejście, które sługa Izajasza 42 powinien mieć, a także był przykładem Jezusa w Jego ziemskim życiu.
“Que Jesus reine sempre soberano no seu coração e o faça cada vez mais digno de seus divinos dons.” São Padre Pio de Pietrelcina