Księga Hioba, 39
14. Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,
14. Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,
Job 39 dotyczy dzikich zwierząt i troski, które Bóg ma dla nich, przedstawiając przykłady, w jaki sposób zachowują się i rozmnażają. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w rozdziale:
Psalm 104:21: „Usta ofiary i szukają Boga za ich utrzymanie”. Ten werset pokazuje zależność dzikich zwierząt Bożej od ich przetrwania.
Przysłów 30:25: „Mrówki nie są silnym ludem, ale latem przygotowują jedzenie”. Podobnie jak dzikie zwierzęta, mrówki mają instynkt, który prowadzi ich do przygotowania się na przyszłość.
Izajasza 11:6: „Wolf zamieszka z baranka, a lampart położy się z kozą; cielę, nowy lew i jęczmień pójdą razem, a maluch je poprowadzi”. Ten werset opisuje pokój, który będzie istniał w stworzeniu Boga.
Mateusza 6:26: „Obserwuj ptaki niebieskie: nie sieań, nie zbieraj ani nie zbieraj się w stodołach; jednak twój niebiański Ojciec je podtrzymuje. Czy nie masz większej wartości niż ptaki?” Jezus używa stworzenia jako przykładu, aby pokazać troskę Boga w celu wspierania wszystkich stworzeń.
Jeremiasza 8:7: „Nawet bocian w niebie zna czas jej migracji; rzut, grou i jaskółka uważnie obserwują czas jego przybycia. Ale mój lud nie zna osądu Pana”. Werset ten porównuje mądrość stworzenia Bożego z brakiem mądrości ludu Izraela w odniesieniu do ich boskiego sądu.
“Para mim, Deus está sempre fixo na minha mente e estampado no meu coração.” São Padre Pio de Pietrelcina
