1. onus Tyri ululate naves maris quia vastata est domus unde venire consueverant de terra Cetthim revelatum est eis

2. tacete qui habitatis in insula negotiatio Sidonis transfretantes mare repleverunt te

3. in aquis multis semen Nili messis fluminis fruges ejus et facta est negotiatio gentium

4. erubesce Sidon ait enim mare fortitudo maris dicens non parturivi et non peperi et non enutrivi juvenes nec ad incrementum perduxi virgines

5. cum auditum fuerit in Ægypto dolebunt cum audierint de Tyro

6. transite maria ululate qui habitatis in insula

7. numquid non hæc vestra est quæ gloriabatur a diebus pristinis in antiquitate sua ducent eam pedes sui longe ad peregrinandum

8. quis cogitavit hoc super Tyrum quondam coronatam cujus negotiatores principes institores ejus incliti terræ

9. Dominus exercituum cogitavit hoc ut detraheret superbiam omnis gloriæ et ad ignominiam deduceret universos inclitos terræ

10. transi terram tuam quasi flumen filia maris non est cingulum ultra tibi

11. manum suam extendit super mare conturbavit regna Dominus mandavit adversum Chanaan ut contereret fortes ejus

12. et dixit non adicies ultra ut glorieris calumniam sustinens virgo filia Sidonis in Cetthim consurgens transfreta ibi quoque non erit requies tibi

13. ecce terra Chaldeorum talis populus non fuit Assur fundavit eam in captivitatem transduxerunt robustos ejus suffoderunt domos ejus posuerunt eam in ruinam

14. ululate naves maris quia devastata est fortitudo vestra

15. et erit in die illa in oblivione eris o Tyre septuaginta annis sicut dies regis unius post septuaginta autem annos erit Tyro quasi canticum meretricis

16. sume citharam circui civitatem meretrix oblivioni tradita bene cane frequenta canticum ut memoria tui sit

17. et erit post septuaginta annos visitabit Dominus Tyrum et reducet eam ad mercedes suas et rursum fornicabitur cum universis regnis terræ super faciem terræ

18. et erunt negotiatio ejus et mercedes ejus sanctificatæ Domino non condentur neque reponentur quia his qui habitaverint coram Domino erit negotiatio ejus ut manducent in saturitatem et vestiantur usque ad vetustatem





“Pobres e desafortunadas as almas que se envolvem no turbilhão de preocupações deste mundo. Quanto mais amam o mundo, mais suas paixões crescem, mais queimam de desejos, mais se tornam incapazes de atingir seus objetivos. E vêm, então, as inquietações, as impaciências e terríveis sofrimentos profundos, pois seus corações não palpitam com a caridade e o amor. Rezemos por essas almas desafortunadas e miseráveis, para que Jesus, em Sua infinita misericórdia, possa perdoá-las e conduzi-las a Ele.” São Padre Pio de Pietrelcina