1 Umocnił się potem Salomon, syn Dawida, w swojej władzy królewskiej, a Pan, Bóg jego, był z nim i bardzo go wywyższył.
2 Przemówił wówczas Salomon do całego Izraela, do tysiączników i setników, do sędziów i do wszystkich książąt całego Izraela, naczelników rodów.
3 Poszedł potem Salomon i z nim całe zgromadzenie na wyżynę, która jest w Gibeonie, ponieważ tam był Namiot Spotkania z Bogiem, jaki sporządził Mojżesz, sługa Pański, na pustyni.
4 Jednakże Arkę Bożą przeniósł Dawid z Kiriat-Jearim na miejsce przez siebie przygotowane dla niej, rozbił bowiem dla niej namiot w Jerozolimie.
5 Tam przed przybytkiem Pańskim znajdował się ołtarz z brązu, który wykonał Besaleel, syn Uriego, syna Chura. Do Niego po radę poszedł Salomon i zgromadzenie.
6 Wstąpił tam Salomon przed oblicze Pana na ów ołtarz z brązu, który należy do Namiotu Spotkania, i kazał złożyć na nim tysiąc ofiar całopalnych.
7 Tej to nocy ukazał się Bóg Salomonowi i rzekł: Proś o to, co mam ci dać.
8 A Salomon odrzekł Bogu: Tyś okazywał mojemu ojcu, Dawidowi, wielką łaskę, a mnie uczyniłeś w miejsce jego królem.
9 Teraz Panie Boże, niech się wypełni Twoje słowo dane mojemu ojcu Dawidowi, bo Ty sprawiłeś, iż jestem królem nad narodem tak licznym, jak proch ziemi.
10 Daj mi obecnie mądrość i wiedzę, abym mógł występować wobec tego ludu; któż bowiem zdoła sądzić ten lud Twój wielki?
11 Wówczas odpowiedział Bóg Salomonowi: Ponieważ dążeniem twego serca było, nie żeby prosić o bogactwo, o skarby i chwałę, ani o śmierć tych, którzy cię nienawidzą, ani o długie życie, ale pragnąłeś dla siebie mądrości i wiedzy, aby sądzić mój lud, nad którym ustanowiłem cię królem,
12 przeto daję ci mądrość i wiedzę, ponadto obdaruję cię bogactwem, skarbami i chwałą, jakich nie mieli królowie przed tobą i nie będą mieli po tobie.
13 Odszedł wówczas Salomon z wyżyny, która jest w Gibeonie, sprzed Namiotu Spotkania do Jerozolimy i panował nad Izraelem.
14 Powiększył następnie Salomon liczbę rydwanów oraz jezdnych, tak że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy jezdnych. Rozmieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie.
15 Złożył zaś król srebra i złota w Jerozolimie jak kamieni, co do ilości - jak sykomor w Szefeli, jeśli chodzi o ich liczbę.
16 Konie, które posiadał Salomon, sprowadzał z Egiptu i z Koa: wędrowni kupcy króla sprowadzali je za pieniądze z Koa.
17 Przybywali i przywozili z Egiptu rydwan za sześćset syklów, konia zaś za sto pięćdziesiąt. Tak samo za ich pośrednictwem sprowadzano je dla wszystkich królów chetyckich i aramejskich.
18 Rozkazał też Salomon, aby wybudowano dom dla imienia Pańskiego, a dla niego samego pałac królewski.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 1:
2 Kroniki 1 donosi o powstaniu Salomona do tronu Izraela i jego prośbę o mądrość do Boga. Salomon ofiarował Bogu w Gibeom i został pobłogosławiony mądrością i bogactwem. Uczynił także sojusze z innymi królami oraz nagromadzonymi koniami i powozami.
Przysłów 2:6 - „bo Pan udziela mądrości, a z jego ust przychodzą wiedza i zrozumienie”. Salomon poprosił Boga o mądrość w 2 Kronikach 1:10, a ten werset pokazuje, że mądrość pochodzi od Boga.
Przysłów 8:10 - „Otrzymuj moje nauczanie, a nie srebro; wybrałem wiedzę, a nie bogactwo”. Salomon zgromadził bogactwa w 2 Kronik 1:14-15, ale werset ten podkreśla znaczenie wiedzy powyżej bogactwa.
1 Kings 10:28-29 - „Konie importowane z Egiptu kosztują sześćset srebrnych szekli, a koni Carquemis i Syria, które Salomon kupił, kosztują jeszcze więcej. Zostały kupione za pośrednictwem REI Traders i gubernatorów regionu. " 2 Kroniki 1:16 wspomina, że Salomon miał wiele powozów i koni, a ten werset pokazuje koszty tych zwierząt.
Psalm 20:7 - „Niektóre samochody zaufania i niektóre z koni, ale ufamy imieniu Pana, naszego Boga”. Salomon miał wiele powozów i koni w 2 Kronik 1:14-15, ale ten werset podkreśla znaczenie zaufania Bogu, a nie materialnymi rzeczami.
1 Królowie 3:12 - „Dlatego udzielę wam mądrości i wiedzy, a także dam wam bogactwa, towarów i honoru, jak żaden król przed ty i żaden po tym, jak będziesz”. Bóg udzielił Salomona mądrości i bogactw w 2 Kronik 1, a ten werset pokazuje, że to błogosławieństwo zostało mu obiecane wcześniej w 1 Królach 3.
Rozdziały: