1. Nie sprzeczaj się z człowiekiem potężnym, abyś przypadkiem nie wpadł w jego ręce.

2. Nie spieraj się z człowiekiem bogatym, by nie przeciwstawił ci ciężaru [złota]. Złoto bowiem zgubiło wielu i serca królów uwiodło.

3. Nie sprzeczaj się z człowiekiem gadatliwym i nie dorzucaj drew do jego ognia!

4. Unikaj poufałości z prostakiem, aby twoi przodkowie nie byli znieważani.

5. Nie czyń wyrzutów człowiekowi, co się odwraca od grzechu, pamiętaj, że wszyscy jesteśmy godni kary.

6. Nie uwłaczaj człowiekowi w jego starości, albowiem i z nas niektórzy się zestarzeją.

7. Nie okazuj radości nad zmarłym, pamiętaj, że wszyscy pomrzemy.

8. Nie gardź opowiadaniem mędrców, a zajmuj się ich przypowieściami, albowiem od nich zdobędziesz naukę, abyś mógł urzędować u władców.

9. Nie odsuwaj od siebie opowiadania starców, albowiem i oni nauczyli się go od swoich ojców; od nich i ty nauczysz się rozumu, by w czasie potrzeby dać odpowiedź.

10. Nie podpalaj węgli grzesznika, abyś nie spłonął w ogniu ich płomienia.

11. Nie cofaj się przed zuchwalcem, aby się nie zasadził jak sidło przeciw tobie.

12. Nie pożyczaj człowiekowi możniejszemu od siebie, a jeślibyś pożyczył, uważaj to za stracone!

13. Nie ręcz ponad swoją możliwość, a jeśliś poręczył, troszcz się jako płatnik!

14. Nie prawuj się ze sędzią, ponieważ według jego uznania wydadzą mu wyrok.

15. Nie wyruszaj w drogę z człowiekiem nieroztropnie odważnym, aby ci nie był ciężarem: on bowiem według swej woli będzie postępować i mógłbyś zginąć przez jego szaleństwo.

16. Nie wadź się z popędliwym i nie wędruj z nim przez pustynię, albowiem krew w oczach jego jest niczym, a zabije cię tam, gdzie nie będzie pomocy.

17. Nie naradzaj się z głupim, bo nie potrafi rozmowy zachować w tajemnicy.

18. Wobec obcego nie zdradzaj tajemnic, nie wiesz bowiem, co wymyśli.

19. Nie otwieraj swego serca każdemu człowiekowi, abyś nie usunął od siebie szczęścia.





“Não se desencoraje, pois, se na alma existe o contínuo esforço de melhorar, no final o Senhor a premia fazendo nela florir, de repente, todas as virtudes como num jardim florido.” São Padre Pio de Pietrelcina