1. Lepsza bezdzietność połączona z cnotą, nieśmiertelna jest bowiem jej pamięć, bo ma uznanie u Boga i ludzi:

2. Gdy jest obecna, to ją naśladują, tęsknią, gdy odejdzie, a w wieczności triumfuje uwieńczona - zwyciężywszy w zawodach o nieskazitelną nagrodę.

3. A rozplenione mnóstwo bezbożnych nie odniesie korzyści; z cudzołożnych odrośli wyrosłe - nie zapuści korzeni głęboko ani nie założy podwaliny niezawodnej.

4. Jeśli nawet do czasu rozwinie gałęzie - wstrząśnie nim wiatr, bo słabo utwierdzone, i wyrwie z korzeniami wichura.

5. Połamią się nierozwinięte gałęzie, a owoc ich - bezużyteczny, niedojrzały do jedzenia i do niczego niezdatny.

6. Bo dzieci zrodzone z nieprawego pożycia, przy osądzeniu rodziców, świadczą o ich przewrotności.

7. A sprawiedliwy, choćby umarł przedwcześnie, znajdzie odpoczynek.

8. Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy:

9. sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości - życie nieskalane.

10. Ponieważ spodobał się Bogu, znalazł Jego miłość, i żyjąc wśród grzeszników, został przeniesiony.

11. Zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli albo ułuda nie uwiodła duszy:

12. bo urok marności przesłania dobro, a burza namiętności mąci prawy umysł.

13. Wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele.

14. Dusza jego podobała się Bogu, dlatego pospiesznie wyszedł spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali, ani sobie tego nie wzięli do serca,

15. że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi i nad świętymi Jego opatrzność.

16. Sprawiedliwy umarły potępia żyjących bezbożnych, i dopełniona wcześnie młodość - leciwą starość nieprawego.

17. Zobaczą bowiem kres roztropnego, a nie pojmą, co o nim Pan postanowił i w jakim celu zachował go bezpiecznym.

18. Patrzą i żywią pogardę, ale Pan ich wyśmieje.

19. I staną się potem wstrętną padliną i wiecznym pośmiewiskiem wśród zmarłych. Strąci ich bowiem na głowę - oniemiałych, i wstrząśnie nimi od posad, i zostaną do szczętu zniszczeni, i będą w udręczeniu, a pamięć o nich zaginie.

20. Z bojaźnią przyjdą zdać sprawę z win swoich, a w twarz ich oskarżą własne nieprawości.





“Nunca se canse de rezar e de ensinar a rezar.” São Padre Pio de Pietrelcina