1. Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą.

2. Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła!

3. Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów!

4. Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znamy to, co się Bogu podoba.

5. Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela!

6. Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie; dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu.

7. Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego ofiarami składanymi złym duchom, a nie Bogu.

8. Zapomnieliście o waszym Żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała.

9. Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: "Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo,

10. widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.

11. Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem.

12. Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego.

13. Nie poznały słusznych rozporządzeń Twoich ani nie kroczyły drogami przykazań Bożych, ani nie weszły na ścieżki wychowania w Twojej sprawiedliwości.

14. Przyjdźcie, sąsiedzi Syjonu! Przypomnijcie sobie niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.

15. Sprowadził na nich naród z daleka, naród bezczelny, obcego języka, który nie uszanował starca ani nie ulitował się nad dzieckiem.

16. Uprowadził umiłowanych Wdowy i pozbawił córek Opuszczoną.

17. Ja zaś jak wam mogę pomóc?

18. Ten, który zesłał na was to zło, wybawi was z rąk nieprzyjaciół.

19. Idźcie, dzieci, idźcie, ja zaś sama i opuszczona zostać muszę.

20. Zdjęłam szatę pokoju, a przyoblekłam się w wór mojej modlitwy i wołać będę do Przedwiecznego w czasie dni moich.

21. Miejcie ufność, dzieci, wołajcie do Boga, a wyrwie was z mocy, z ręki nieprzyjaciół.

22. Ja zaś z ufnością oddałam Przedwiecznemu wybawienie wasze i rozradował mię Święty miłosierdziem, jakie okaże wam prędko Przedwieczny, wasz Zbawca.

23. Wysłałam was ze smutkiem i płaczem, a Bóg odda mi was z radością i weselem na wieki.

24. Jak bowiem teraz sąsiedzi Syjonu widzieli wasze wygnanie, tak oglądać będą wasze zbawienie, sprawione przez Boga, które przyjdzie wam z wielką chwałą i okazałością Przedwiecznego.

25. Dzieci, cierpliwie znieście gniew, jaki Bóg zesłał na was. Prześladuje cię twój nieprzyjaciel, ale wnet ujrzysz zagładę jego i na karku jego staniesz.

26. Moje dzieci pieszczone szły drogami przykrymi, zostały uprowadzone jak stado zagrabione przez nieprzyjaciół.

27. Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który dopuścił to na was, będzie pamiętał o was.

28. Jak bowiem błądząc myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie.

29. Albowiem Ten, co zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym".

30. Nie upadaj na duchu, Jeruzalem, pocieszy cię Ten, który ci nadał imię.

31. Biada tym, którzy cię skrzywdzili i cieszą się z twego nieszczęścia.

32. Biada tym miastom, którym służą twe dzieci, biada temu, które przyjęło twych synów.

33. Jak bowiem cieszyło się twoim zniszczeniem i radowało się twoim upadkiem, tak będzie zasmucone własnym spustoszeniem.

34. Odbiorę mu radość z wielkiej liczby mieszkańców, a pycha jego przemieni się w smutek.

35. Albowiem Przedwieczny ześle na nie ogień przez wiele dni i długi czas złe duchy zamieszkiwać je będą.

36. Jerozolimo, spojrzyj na Wschód i zobacz radość, która ci przychodzi od Pana.

37. Oto idą synowie twoi, których wysłałaś, idą, zebrani ze wschodu i zachodu na słowo Świętego, ciesząc się chwałą Boga.





“A mansidão reprime a ira.” São Padre Pio de Pietrelcina