Księga Ozeasza, 14
10. Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pańskie są proste: kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy.
10. Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pańskie są proste: kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy.
Hosea Rozdział 14 jest zaproszeniem do pokuty i przywrócenia relacji między Bogiem a ludem Izraela. To wezwanie, aby powrócili do Pana i rozpoznać ich zależność od nich, a nie bożków lub innych bogów. Wybrane poniżej wersety są powiązane z głównym tematem rozdziału, pokuty i poszukiwania Boga.
Psalm 51:17: „Przyjemne poświęcenie dla was są złamanym duchem; serce składające się i skruszone, nie gardzisz go, Boże”. Werset ten podkreśla, że prawdziwa pokuta jest tym, co podoba się Bogu, bardziej niż jakiekolwiek ofiary lub oferty, które możemy zaoferować.
Izajasza 55:6-7: „Poszukaj Pana tak długo, jak można go znaleźć, przywołaj go tak blisko. Zostaw niegodziwców na jego drogę, a złego człowieka Jego myśli; zwróć się do Pana, który będzie dla niego sympatyczny; Nasz Bóg, ponieważ jest bogaty w wybaczanie ”. Werset ten wzmacnia centralne przesłanie Hosea rozdziału 14, które jest poszukiwaniem Boga i pokuty naszych grzechów.
Jeremiah 31:18-19: „Z pewnością usłyszałem lamentu Efraima: ukarał mnie i zostałem ukarany jako byk jeszcze nie udomowiony; spraw, że wrócę, aby wrócić, bo jesteś Panem, mój Boże. Odwróciłem się , Żałowałem; po tym, jak zrozumiałem, uderzyłem w udo; jestem zawstydzony i zdezorientowany, ponieważ poparłem wyrzuty mojej młodości ”. Ten werset pokazuje prawdziwą pokutę Efraima (jedno z nazwisk Izraela) i pragnienie powrotu do Pana.
Łukasza 15:11-32: przypowieść syna marnotrawnego jest żywym przykładem pokuty i pojednania. Najmłodszy syn zmarnował swoje dziedzictwo i ostatecznie żył w skrajnym ubóstwie, dopóki nie zdecyduje się wrócić do domu ojca. Rozpoznaje swoje błędy, prosi o przebaczenie i jest przyjęta z radością przez ojca. Ta przypowieść ilustruje Bożą miłość do swego ludu i Jego gotowości do wybaczenia tym, którzy naprawdę żałują.
Objawienie 2:4-5: „Ale mam przeciwko tobie, że zostawiłeś swoją pierwszą miłość. Pamiętaj więc, gdzie upadłeś, żałował i ćwicz pierwsze prace; a jeśli nie, wkrótce zwróciłem się do ciebie, a ja Wyjmuje twoją lampę z miejsca, jeśli nie będziesz żałować. ” Ten werset podkreśla znaczenie ciągłej skruchy i ciągłe poszukiwanie Boga, abyśmy nie stracili naszej pierwszej miłości i naszej komunii z Nim.
“Deus não opera prodígios onde não há fé.” São Padre Pio de Pietrelcina
